Yirmi İkinci Bölüm |Ölümlü Nefesler

80 54 1
                                    

Herkese Merhabalar!

Okumaya başladığınız tarih ve 🌧️ emojisi bırakın.

Keyifli okumalaar!

🌧

Yirmi İkinci Bölüm |Ölümlü Nefesler

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yirmi İkinci Bölüm |Ölümlü Nefesler

Yağmur'un uyanmasıyla sevinirken yoğun bakım odasına doktor geldi ve beni dışarı çıkarıp Yağmur'u kontrol etmeye başladı. Biz hepimiz camdan Yağmur'a ve doktorun ne yaptığına bakarken yine Yağmur'un gözleri kapanmıştı. Kendi kendime sinirle ofladım.

"Ya ne oluyor yine? Niye uyutup duruyorlar? Anlamıyorum ya!" diyerek Furkan'a sitem de bulundum.

"Lan bir sakin ol! Yağmur'u böylece iyileştirecekler. Sen panik yapmasana!" Ofladı ve bana sarılarak sırtıma iki eliyle vurdu. "Bu da geçecek. Bak göreceksin. Onu bizim doğum günü partimize çağıracağız. Hem belki ona orada açılırsın? Aslında şey." Benden ayrılıp başını yere eğdi.

Başımı anlamamış gibi iki yana salladım. "Ne?"

"Biz küçükken," dediğinde güldü. "Hani ben Yağmur'u ilk seninle tanıştırmaya getirmiştim ya... Aslında orada anlamıştım onun sana karşı bir şeyler hissettiğini, sürekli bana seni sorardı, tabii haliyle bende ondan sıkılırdım... Yani sıkılmıştım ve sonra zaten onunla görüşmemeye karar vermiştim fakat o benim peşimi bırakmıyordu. Sürekli seni sorup duruyordu, tabii bende seni ve onu kıskanıp dururdum."

"Bir dakika, bir dakika!" dediğimde gülmeye başladım. "Bunu bana neden söylemedin? Hem sen Atakanlar'ı da kıskanırdın, unuttun mu?"

"Hayır. Yani evet kıskanırdım ama senin bir kız arkadaşın olacaktı, bende onu senden uzaklaştırmak istemiştim, zaten genelde görüşmüyordunuz da neyse."

Doktor yoğun bakımdan Yağmur'un yanından çıktığında, "Durumu iyiye gidiyor merak etmeyin. Akciğerinin birini ameliyatta yeni aldığımız için biraz burada kalması gerekiyor. Lütfen onu ve kendinizi yormayın. Geçmiş olsun," dedi ve yanımızdan ayrıldı.

"Kıvanç hadi, gidelim. Burada durmayalım oğlum, baksana doktor bile dedi. Hadi, gel gidelim," diyerek Furkan yanımda beni ikna etmeye çalıştı.

Başımı tamam dercesine salladım ve son kez Yağmur'a yoğun bakım camından baktım.

🌧

1 Hafta Sonra

Yağmur hastanenin yoğun bakımında yatalı 1 hafta olmuştu. Ben bizimkilerle okula gidip gelirken yüzüm düşüktü ve mutsuzdum. Sevdiğim kız yoğun bakımda uyutulurken ve olmayan ciğerlerinin teninde olan dikişleriyle savaşırken bense burada dersleri dinlemeyerek geçiriyordum. Çünkü aklım Yağmur'da idi.

YAĞMURUN ALTINDA (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin