İçimdeki Karanlık / The Darkness Within (1.cilt)

14. Bölüm - Anlaşma

*Hmm hmm...Harry'nin konumu bir kez daha değişiyor ha...;)

14. Bölüm- Anlaşma

Altı çocuk da ismi, şok içinde tekrar tekrar okuyarak dikildiler.

"Harry Potter, o kim?" Ron sordu sessizce.

Herkes Damien'a baktı. On üç yaşındaki ağzı hafifçe açık, açık kahverengi gözleri isme sabitlenmiş şekilde duruyordu. Damien her zaman ailesi hakkında daha çok öğrenmek istemişti, tek çocuk olarak bir kuzene dahi muhtaçtı, ne kadar uzaktan olursa olsun, yetişkinler dışında onunla beraber olabilecek biri sadece. Anne babası ona tek kuzeninin ailesinin geriye kalanı gibi Damien ve ebeveynlerine karşı oldukça kötü olan teyzesinin oğlu Dudley Dursley olduğunu söylemişlerdi. Onlar sihirden ve onunla ilgisi olan her şeyden nefret eden mugglelardı. Teyzesi annesinin tek kardeşi olmasına rağmen, o ve Lily hiç geçinemezlerdi. James ona kendi tarafından hiç teyzesi ya da amcası olmadığını ve onlardan başka hayatta olan Potter bulunmadığını söylemişti.

Damien isme tekrar baktı. Kimdi bu? Ve eğer bir Pottersa neden babası ona o kadar düşmanca davranıyordu? Damien sonunda gözlerini haritadan ayırarak arkadaşlarına baktı.

"Onun kim olduğunu bulmamız gerek." dedi sessizce onlara.

Fred ve George'un ifadeleri birden meraktan hınzırlığa dönüştü. Teatral bir selam verdikten sonra kapıya yöneldiler. Geriye kalan dörtlü hemen peşlerinden gitti. İlk katın holüne ulaştıklarında George herkese emirler verdi.

"Tamam, plan şu; Ron, sen ve Damien bunları alın ve dikkatlice kapının altından içeri geçirin; Hermione ve Ginny, ikiniz de casus rolündesiniz ve aşağıya gidiyorsunuz." bunun üzerine iki kız da gayet gürültülü bir şekilde itiraz etmeye başladı.

"Şşş, Tanrı aşkına kızlar, sessiz olun! İkinizin kimsenin yukarıya gelip gelmediğini söylemenize ihtiyacımız var. Her şeyi kelimesi kelimesine anlatacağız, söz." Fred şikayet eden iki kızı gönderdi ve arkasını döndüğünde Damien'la Ron'un dört kabloyu da kapının altından geçirdiklerini gördü.

"Harika"

Dört çocuk çabucak kulaklıkları geçirerek içerden gelen ateşli tartışmayı dinlemeye başladılar.

"...gecenin bir yarısında gizlice dışarı çıkıyorsun! Gerçekten Harry, kendini öldürtmek mi istiyorsun?" James'in öfkeli sesi kulaklarını doldurdu.

"Tek istediğim bu lanet olası cehennem deliğinden çıkıp eve geri dönmek!"

Damien kalbinin teklediğini hissetti. Ses garip bir şekilde kendininkine benziyordu. Ensesindeki saçların kalktığını hissetti. 'Bu fazla ürpertici' diye düşündü kendi kendine.

"Ev! Harry ne zaman evinin burası olduğunu kabul edeceksin, gerçek evinin." James kulağa acayip yorgun geliyordu, sanki bu konuyu daha önce defalarca vurgulamış gibi.

Dört çocuk dinlemeye devam etmeden önce birbirleriyle bakıştılar. En azından 'Harry'nin Potter ailesinin bir üyesi olduğu kesinleşmişti.

"Asla! Beni ne kadar burada kalmaya zorlarsanız zorlayın, buraya asla evim demeyeceğim. O yüzden denemeyi bırakabilirsin Potter!"

Damien küçük bir soluk verdi. Neden bu çocuk Damien'ın babasına öyle seslenmişti? Damien, oldukça şaşkın görünen Weasley çocuklarına baktı.

"Seni uyarıyorum Harry, benimle bir daha böyle konuşma, duyuyor musun?"

Damien babasının dişlerini sıkarak konuştuğunu söyleyebiliyordu. 'Hiçbir zaman iyiye işaret değildir' diye düşündü Damien kendi kendine.