ALTERSEVEN

Chapter 18: The Gang and the Mysterious Caller

“Saan ba tayo pupunta?” tanong ko kay Josh habang patuloy lang ito sa pagmamaneho ng kotse. Tapos na kasi ang klase namin sa buong araw at ngayon ay may aattend-an daw siyang meeting.

“You’ll know later,” sagot nito at saka pilit na ngumiti.

“Okay,” tumingin na lang ako sa labas ng bintana. Ilang saglit pa at nakarating na kami sa isang subdivision na may arko pa sa buka na ang nakasulat ay ‘Silver Gate’. Maya-maya pa’y huminto kami sa isang malaking bahay na may kulay puting gate.

“Kaninong bahay ‘to?” tanong ko habang tinatanggal ang seat belt ko. Bumaba naman na ng kotse si Josh nang hindi sinasagot ang tanong ko kaya sumunod na lang ako sa kanya. Pagkapasok sa bahay ay agad kaming sinalubong ni Ephraim na mukhang may dina-dial pa sa phone na hawak.

“Ohh andyan ka na pala Josh. Nasa loob na ang iba,” sabi pa nito at saka kami sinenyasang mauna ng pumasok sa loob.

“Weekly meeting will start in 5 minutes. No civilians allowed,” napalingon ako sa matangkad na lalaking dumaan na may dala-dala pang mga beer papasok sa isang room. Pamilyar ang mukha niya, siguro ay sa E.A din siya napasok.

“Papasok lang muna ako sa loob ah? Hintayin mo na lang ako dito,” sabi ni Josh sa’kin at saka ako iniwan sa may living room. Iginala ko naman ang paningin ko sa paligid. Kung sinuman ang may-ari ng bahay na ‘to, I’m sure he’s very rich! Mukhang mamahalin kasi ang mga furnitures saka napansin ko din kanina kung gaano kaluwang yung parking lot. Mukhang marami silang sasakyang pagmamay-ari.

Not that I was amazed, kung tutuusin ay isa rin naman sa pinakamayayamang angkan sa bansa ang pamilya namin. Pero kung yaman lang din naman ang pag-uusapan, I’m quite sure na mas mayaman sa’min ang pamilya nila Josh. May control ang pamilya nito over the school administration gayon din sa iba’t ibang business enterprises sa loob at labas ng bansa.

“Don’t you feel out-of-place here?” napalingon ako sa lalaking nagsalita. Matangkad siya at hindi mapagkakailang gwapo. Kamukha niya yung Koreanong bida sa koreanovelang napanood ko last week, yung She Was Pretty ang title.

“Okay lang naman ako dito. Member ka din ba ng club nila?” tanong ko sa kanya. Ngumiti naman ito ng maluwang dahilan para madisplay nito ang pantay at mapuputing mga ngipin. In fairness, pwede siyang pumasang commercial model ng toothpaste. Mas lalo tuloy siyang gumwapo.

“Yeah. I’m one of the members. I’m Rom by the way,” inabot niya ang kamay niya kaya tinanggap ko naman ito.

“I’m Ericka. Sinamahan ko lang dito yung friend ko,” mukhang nagulat ito sa sinabi ko.

“You’re not a new member?” parang dismayado pang tanong nito.

“Ahh ehh… ano bang ginagawa niyo sa club niyo?”

“Hmm… some fun stuffs?” parang hindi ito sigurado sa sinabing sagot.

“Fun stuffs? Like?”

“Oi Rom, tigilan mo nga ang pangbabakod diyan sa chicks ni Josh at pumasok na dito!” sigaw nung matangkad na lalaking may kulay pulang buhok.

“You’re Josh’s girl?” gulat pang tanong nito.

“Ha? Ahh naku hindi!”

Ngumiti na naman ito ng maluwang. “That’s good to hear. See you later!” kinindatan niya pa ko bago tumakbo papasok sa loob ng room. Naiwan naman akong nakaawang pa ang bibig. Is he trying to hit on me o nagfifeeling maganda na naman ako? Nagkibit-balikat na lang ako at saka sumandal sa malambot na sofa.

Hindi naman sila siguro mga gangters di ba? Para kasing may narinig akong rumors before na may mga secret gangs sa E.A at walang nakakabuwag sa kanila kasi karamihan sa kanila ay mga anak ng mayayamang pamilya, mga maiimpluwensyang tao. Pero dahil mukha naman silang mababait ay tingin ko, wala akong dapat ipag-alala.