Thita - Yakut Hançer

BÖLÜM 1 ∞♦ Kehanetin Kaderi ♦∞

Herkese selam! Biz geldik! Uzun bir aradan sonra Thita sizlerle... Kimler özledi? Kimleri özlediniz? Ben Marcus'u ve Keegan'ı özledim. Eliana duymasın ama en bestlerim onlar😅

Bölümleri baştan ve son kez düzelterek yayınlıyorum. Çok hızlı geçişler, kavranmayan olaylar olmuştu ve hikaye içime sinmemişti. Bu kadar beklediğimiz yeter.

Artık Thita vakti!

Bu benim ikinci kitabım. Tam emin değilim ama 17 yaşında yazmaya başlamıştım. Ejderha, kurt ve özel güçlere sahip kitapları çok seviyorum ve bu hikayenin farklı bir aurası olduğunu yakalayacaksınız.

Thita'mızın karakterleri ve beni bekleyen güzel okuyucularım, bu değişimler sizin için.

Dediğim gibi:

Ben geldim.
Onlar geri döndü.

Tarih koyalım, okuyucular!
18 Ekim 2022, saat gece 12.

|Bölüm 1: "Kehanetin Kaderi" ☄️

🔥

❝Birinin, senin hayatını değiştirmesini bekleme. Unutma, kimse güçsüz değildir, güçsüz olmayı seçmiştir.❞

🔥

Bir varmış bir yokmuş, bir diyarda üç krallık varmış. Krallıkların dışında bir de büyük bir orman bulunurmuş ki bu orman bütün krallıkların sınırında, bütün krallıkları ayırmış ve tam ortasında duruyormuş.

İnsanların bildiği canlılar, bitkiler ve doğaüstü yaratıklar orada bulunurmuş, bu yüzden oraya girildiğinde ayrı dünyaya giriş yapılıyor hissi verirmiş, herkes bayılırmış. O diyarın korumasını yapıp kanatlarının altına alan kadim varlık bulunuyormuş ama tek nefret edilen özelliği insanları sevmemesiymiş. Başka kadim varlıklar da bulunuyordu ama o kendi türünün tek örneğiymiş.

Geleceği biliyor, geçmişi silmiyordu. Tüm krallıkları gözlüyor, sorumluluklarını unutmuyordu. Yardım edip insanları kurtarmasına rağmen onun adını duyan insanlar gücünden de korkuyordu. İnsanlardan nefret etmesi onu kötü göstermiş, kulaktan dolma haberlerle insanları yiyen canavar haline dönmüştü.

İnsan yiyen canavar için ormana girmekten korktular. Peki bu canavar, tek nefesiyle ve boğazından çıkan ateşiyle tüm krallıkları yok edecek güce sahipken neden bu güçlerini kullanmıyordu?

İnsanlar bu gücüyle her gün ölümle burun buruna gelebilirdi ama o bunu yapmadı. Dedikleri kişi olmaktan değildi. Kendisi öldürmek ve kötü olmak için dünyaya gelmemişti; yaşamak için gelmişti. Dünyayı sevmek ve insanlara yardım etmek onu mutlu ediyordu. Şimdi ise insanlar tarafından yalnızlığa terk edilmiş, ormandaki canlılar ve onu seven azılı insanlar ile kalmıştı.