Thita - Yakut Hançer

FİNAL 2: BÖLÜM 51 ∞♦ Safir ♦∞

Herkese çok teşekkür ederim. Hep yanımızdaydınız. Biz kocaman bir aile olduk ve olmaya devam edeceğimize inanıyorum.

İyi okumalar🌸

Final 2: Bölüm 51 "Safir"💙

🔥

Sonsuz bir ömür yaşamasını istiyorsam bensiz ömrü olması gerekiyor.

🔥

Marcus MORGAN:

Kendisine uygulanmış büyülerin ağırlığından kurtulup odadan dışarı çıkmak yerine çocukken sadık olduğu kral ve kraliçenin yanına gitmiş ve onlara krallıkları, neler yaşadığını ve nelerin değiştiğini anlatmıştı.

Kral ve kraliçe, ejderhanın ve Marcus'un yanındaki kızın kendi kızları olduklarına çok eminlerdi. Görüşünü veya tavırları değişebilirdi lakin gerçek ailesi asla değişemezdi. Kral ve kraliçe, onu kesin tanırdı. Kızlarıydı, bir aile kızlarını nasıl tanımazdı ki? Bir bakış, dokunuş veya sesleniş yeterdi.

Marcus, kızları hakkında dediklerini bir kenara koyarak buradan nasıl çıkılacağını düşünmeye başladı. Hizmetçi kızın - Laura'nın - yardım edeceğini söylemişlerdi. Tek sorun şuydu ki; annesi yaşıyorsa onu nasıl kurtarması gerektiğiydi.

Hançeri alırsa annesi yaşayabilir miydi? En önemlisi annesini geri kazanabilir miydi? Kişiliğini, sıcaklığını, şefkatini... Kişiliği değişmezse ne yapacaktı? Kız kardeşine bunu nasıl söyleyebilirdi? Yıllarca annesini öldü bilmişlerdi. Kardeşim annemiz yaşıyor diyerek söyleyemezdi. Öldüğüne alışmışken yaşadığına nasıl alışacaklardı?

"Annem bilge olmasına rağmen büyüler yapabiliyor. Benim elimde hiçbir şey yok. Ona karşı eşit olduğumu sanmıyorum." Asla annesini yaralamayacaktı. Etkisiz hale getirecek bir şey gerekiyordu. Ama ilk önce hançeri bırakması lazımdı. Hançeri bırakamazsa bile onu tuzağa çekmeliydi.

"Yanılıyorsun," dedi Kral Edward, durgun ama hafif şaşkın bir sesle. "Kendi gücünden haberin yok mu? Dövmenin olması gerek." diyerek Marcus'un açık yerlerine bakmıştı.

"Kimse ona söylememiş." dedi Kraliçe Avery.

"Neyi?" dediğinde kaşlarını çatarak merak etmişti, Marcus.

"Luisa ona söylememek de haklı olabilir. O da ilk başlarda kendini açıklamaktan korkuyordu." diyerek kralından gözlerini çekmiş ve gülümseyerek Marcus'a dönmüştü. "Bak tatlım, sende olan kan tarafından nadiren geçen bir özellik."

"Büyücü müyüm?" dedi yüzünü buruşturarak. "Lanet olsun!"

"Marcus," diyerek uyardı kral. "Kraliçeyi dinle."

"Büyüler seni etkilemez, herkesten daha akıllı davranır ve konuşursun, büyünün kay-"

Kapı hızlıca açılmış, içeriye solmuş ve korkudan gözleri büyümüş bir şekilde Laura girmişti. Marcus'u yerinde göremeyince taht koltuğunun arkasına bakmıştı. Orada oturuyordu.

"Ejderha..." dediğinde kesik kesik nefes alıp veriyordu. Titreyen elleriyle arkasını gösterdi. "Ejderha burada ve bilge anneniz onun karşısına çıkmak yerine buraya geliyor."