He is She

C H A P T E R 79

5 years later.

Kaye's POV

'Mom!' pag tawag saakin ni Austin.

'Yes baby?'

'Look, I dressed myself without yaya's help!' proud niyang sabi habang suot ang puti niyang polo, denim pants and brown top sider.

Napakunot ang aking noo, and suddenly I can feel my tears.

Lumuhod ko para mag kapantay kami, 'Mom, bakit ka umiiyak?' tanong niya.

Napailing ako, 'You look like your Dad, pogi niyo talaga pareho grabe.' nauutal kong sabi.

'I know Mom! You always show me his picture kaya atsaka look at Dad's huge picture oh!' sabay turo niya sa litrato ni Alex na nakalagay sa dingding ng aming bahay.

He's holding Austin when he was still a baby at ako naman ay nakahilig sa balikat niya.

'Ako yun diba mommy? Yung buhat ni Daddy.' tanong ni Austin.

I nodded, 'Yes, ikaw yun. When you were so small.' I said and pinched his nose.

'Mommy, punta na tayo kay Daddy I miss him already na kasi eh.'

I smiled at him, 'Sure, get in the car na Austin.'

I learned how to drive 3 years ago, sayang naman kasi kung di magagamit 'tong kotse ni Alex, binigay na ito saakin pagkatapos noong nangyare.

I looked at the mirror at tahimik lang na nakaupo si Austin, I can see excitement in his eyes dahil tuwing linggo ay nabisita kami sa Daddy niya pag hindi ako busy sa Café.

'Mom! Buy tayo ng flowers!' sabi ni Austin.

'I already asked yaya to bought some flowers earlier, nasa likod ng kotse anak, don't worry.' sabi ko.

Natutuwa ako dahil kahit na ganito, ramdam ko kung gaano niya kamahal si Alex, everyday lagi kong kinu-kwento sakaniya how much his Dad took a good care to the both of us.

'YEHEY!! I can already Dad's spot!!' sigaw ni Austin at nakatuon ang daliri sa bintana.

I parked the car at inalis ang seatbelt, dali dali namang bumaba si Austin ng kotse at agad na nag tatakbo papunta sa Daddy niya, napailing nalang ako at pumunta sa likod para kuhanin ang bulaklak.

Nag lakad na ako patungo sa kanilang direksyon.

          In memory of :
    Lara Asuncion Torres
           1956 - 2007

          In memory of :
   Alexander Asuncion Torres
           1989 - 2018

Marahan kong inilagay ang dalawang bulaklak sa kanilang tabi.

'I miss you and I love you Daddy!' sabi ni Austin. 'I'm sad Daddy kasi some of my classmates are teasing me, sabi nila wala daw ako Daddy.'

Napaiwas ako ng tingin sa puntod ni Alex at mabilis na pumikit para mapigilan ang nag babadyang luha.

The pain is still here Alex. It's always here.

F l a s h b a c k

'Anak, baka naman madaming inaasikaso si Alex, paano iyon makakauwi agad dito kung lagi mo siyang tatawag tawagan?' sabi ni Mama.

Napabuntong hininga ako. Ewan ko ba di ko maintindihan ang sarili ko. Hindi ako mapakali, simula pa lang noon umalis siya dito gustong gusto na siyang pigilan.

Kinakabahan ako sa di ko malaman na dahilan. At hindi ko gusto ang ganoon na pakiramdam.

*uwaaa*