+ភូមិគ្រឹះដ្រាក់ឃីន
ឡានរបស់យ៉ុនហ្គីបានបើកចូលភូមិគ្រឹះរបស់នាយ ចតយ៉ាងមានរបៀបរៀបរយដោយមានអង្គរក្សចាំបើកទ្វាឡានឲ្យស្រេច
"អញ្ញើញចាហ្វាយ"អង្គរក្សម្នាក់មកបើកទ្វាឲ្យនាយដោយការគោរព
"ឆាប់ចុះមក"
"..."ចុះមកដល់ដីហើយយ៉ុនហ្គីក៏ហៅរាងតូចដែរគិតតែអង្គុយកិបកៀនជញ្ជាំងមិនខ្ចីមាត់កសូម្បីតែបន្ដិច
"ឆាប់ឡើងយើងគ្មានពេលជាមួយឯងច្រើនទេកុំមកវាយរឹកដាក់យើងឲ្យសោះយើងមិនមែនចិត្តល្អឲ្យឯងកាច់រឹកកាច់រាងដាក់ឡើយ"ដោយសារតែខ្នាញ់ចារឹករបស់រាងតូចពេកទើបនាយកម្លោះម្នាក់នេះស្ដីឲ្យគេញេតៗ ដែរធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងឮសម្ដីនាយបែបនេះហើយរឹតតែមិនចង់ចុះទៅ
"ខ្ញុំមិនចុះ នាំខ្ញុំទៅផ្ទះវិញទៅ"ជីមីនប្រកែកដាច់អង្ហាការយ៉ាងណាក៏គេមិនព្រមចុះជាដាចខាត
"ហឹស!ឯងនេះពិតជាក្មេងល្បិចច្រើនមែនមិនខុសទេដែរយើងធ្វើបែបនេះដាក់ឯង"នាយកម្លោះនិយាយទាំងខ្នាញ់ញញឹមចុងមាត់សើចទាំងហួសចិត្តនឹងចារឹកក្រលិចក្រលុចរបស់រាងតូចអម្បិញមិញនេះយល់ព្រមថានឹងធ្វើតាមលខណ្ឌនាយហើយឥឡូវបែរជាចង់ត្រឡប់ទៅវិញ គិតឬថានាយល្ងង់ធ្វើតាមគេនោះសោកស្ដាយផង
"វឹប"
"អ្ហាយ..លែងខ្ញុំលោកចង់ធ្វើស្អី ដាក់ខ្ញុំចុះ"មិនសុំាច្រើនយ៉ុនហ្គីក៏ចាប់បីរាងតូចចេញពីរក្នុងឡាដើចូលទៅខាងក្នុងបាត់ទោះជាអ្នកក្នុងរង្វង់ដៃប្រឹងស្រែកប្រឹងរើវាយទ្រូងនាយយ៉ាងណាក៏ឥតប្រយោជន៍ឡើយយ៉ាងណានាយមិនព្រមដោះលែងគេដាច់ខាតគ្រាន់តែជាក្មេងប្រុសខ្លួនតូចមួយសោះរឿងអីនាយត្រូវខ្លាចនោះ
"ព្រូស!!"
"អួយ.."មកដល់បន្ទប់របស់នាយហើយក៏ទម្លាក់គេចុះនៅលើពូកទន់ៗមួយទំហឹងតាមកំហឹងដែរខឹងនឹងជីមីនរើអម្បិញមិញនេះ
"ឯងនេះពិតជារឹងចចេសក្បាលមែន"នាយនិយាយទាំងខាំធ្មេញគគ្រឺតដាក់គេ
"លោកចង់ធ្វើអីលែងទៅ"
"ចង់រត់ទៅណា?"
"វឹប"