+ថ្ងៃបន្ទាប់
ព្រឹកនៃថ្ងៃថ្មីថ្ងៃនេះជីមីនក៏បានធូរស្បើយបានខ្លះដែរទើបគេប្រញាប់ចុះមកដណ្ដើមការងារដើម្បីធ្វើម្ហូបឲ្យយ៉ុនហ្គីមុននឹងនាយចេញទៅធ្វើការងារ
"យ៉ុនហ្គីញុំបាយសិនទៅ"គ្រាន់តែឃើញនាយកម្លោះចុះមកភ្លាមរាងតូចក៏ប្រញាប់ហៅនាយភ្លេត
"ឯងជាហើយហ្អេស?"ឮសម្លេងភរិយាហៅហើយនាយក៏ដើរមកជិតគេហើយសួរ
"បាទខ្ញុំជាហើយ"
"មិនខឹងយើងទេហ្អេស?"នាយចង់ដឹងថាគេមានខឹងនាយឬអត់នាយធ្វើបាបគេឡើងស្ទើរស្លាប់រស់បែបនេះហើយ
"ខ្ញុំសុំាហើយ"ជីមីនតបដោយអោនមុខចុះក៏ដោយសារតែគេសុំាពិតមែននូវទង្វើររបស់ស្វាមីហើយគេក៏ចង់បង្ហាញ់ឲ្យនាយឃើញថាគេពិតជាស្រឡាញ់នាតហើយគេនឹងយកបេះដូងនាយឲ្យបានទោះយ៉ាងណាគេនឹងទ្រាំឲ្យបាន
"អ៊ីចឹងឯងមិនខ្លាចទៀតទេតើមែនទេ?"រាងក្រាស់សួរបញ្ជាក់រាងតូចដោយទឹកមុខរាបស្មើរ សម្លឹងមើលទៅមុខភរិយាដោយភាពមានកល
"គឺ..បាទ"ជីមីនលេបទឹកមាត់ក្អឹកមុននឹងឆ្លើយដោយភាពក្លាយហ៊ានទាំងដែរក្នុងចិត្តគេពេលនេះនៅរអានឹងនាយនៅឡើយទេ
"បើអ៊ីចឹងឆាប់ញុំបាយទៅ"
"បាទ...?!"ឮបែបនេះហើយរាងតូចបើកភ្នែកធំៗសឹងតែមិននូវទង្វើររបស់ស្វាមីនៅពេលនេះតើនាយកំពុងហៅខ្លួនឲ្យរួមតុជាមួយតើមែនទេ?
"យ៉ាងមិច មិនឆាប់អង្គុយចុះមក"ឃើញរាងតូចនៅគាំងស្ញេញនៅហ្នឹងហើយទើបនាយហៅគេអង្គុយចុះម្ដងទៀត
"បាទ"ឮបែបនេះហើយជីមីនក៏ប្រញាប់អង្គុយចុះរួមតុជាមួយនាយភ្លាម
"នេះញុំឲ្យច្រើនៗទៅ ឆាប់ជាមានកម្លាំងបម្រើយើងទៀត"
"ខិះខិះ"ខណះពេលដែរជីមីនកំពុងតែអង្គុយញុំស្រាប់តែរាងក្រាស់ក៏មានចិត្តដួសម្ហូបដាក់ក្នុងចានគេដោយសម្អាងថានឹងមានកម្លាំងអាងនឹងបម្រើចំណង់របស់នាយទើបធ្វើឲ្យរាងតូចលឺសម្ដីរបស់នាយហើយក៏ឆ្លក់បាយភ្លាម នេះសូម្បីតែនៅក្នុងតុបាយក៏នាយហ៊ាននិយាយរឿងខិលបែបនេះទៅកើតដែរ
