Phoenix

٣٧. احمق؟ احمق!

چانيول لبخندي زد و گفت:"هري پاتر و محفل ققنوس، سيريوس بلك!"

بكهيون خنديد. ناگهان از شنيدن اسم ققنوس قلبش ايستاد. شايد نسبت به اون اسم 'ققنوس' خيلي حساس شده بود. شايد فقط نياز به ده ثانيه داشت تا به نتيجه برسه. خيلي نزديك بود و ميتونست جرقه هايي كه به نتيجه مينجامند رو ببينه.

سعي كرد لبخندش رو نگه داره. قبل از اينكه بيشتر بتونه به نتيجه برسه، ناگهان چانيول دستش رو روي گونه بكهيون گذاشت و اونو به سمت خودش كشيد و بوسيد.

بكهيون احساس كرد به جريان ناگهاني برق وصل شده. قبل از اينكه بتونه واكنشي نشون بده چانيول اونو به خودش فشرد و بوسه رو عميق تر كرد.

بكهيون احمق نبود. اينجوري نبود كه عين اسكلا تو شوك فرو بره. اگه چانيول اونو ميبوسيد، اونم ميبوسيدش.

به آرومي دستش رو روي شونه هاي چانيول حلقه كرد و اونو متقابلا بوسيد. بوسه هاي عميق و آروم چانيول تا اعماق وجودش نفوذ ميكرد و باعث ميشد كه اكليل ها پخش بشن و پروانه ها به پرواز دربياين.

بكهيون انفجار احساساتش رو زير بوسه هاي چانيول حس ميكرد.

بالاخره چانيول از بكهيون كمي فاصله گرفت و به بكهيون نگاه كرد. در چشمان بكهيون اشك جمع شده بود. با دستش گونه بكهيون رو نوازش كرد و سپس اونو در آغوش كشيد. بكهيون ناخودآگاه لبخندي زد و خودش رو در آغوش چانيول رها كرد. خيلي بامزه بود.

همين ده دقيقه پيش، اين بكهيون بود كه چانيول رو در آغوش ميكشيد و حالا چانيول بكهيون رو بغل كرده بود.
چانيول آروم زمزمه كرد:"بك... من ازت خوشم مياد..."

سپس به بكهيون خيره شد. بكهيون خنديد و گفت:"اوكي..."

سپس از آغوش چانيول بيرون آمد و همينجور كه مثل يك خرگوش بپر بپر ميكرد، بلند ميخنديد. چندين بار فاصله اي رو دويد و و برگشت.

چانيول با خنده به كارهاي احمقانه بكهيون نگاه ميكرد. به سمتش رفت و گفت:"جوابمو ندادي.."

بكهيون بپر بپر به سمت چانيول رفت و گفت:"من كه خيلي وقت پيش بهت گفتم دوستت دارم... اينكه بعد از اينكه منو يهو بوسيدي نزدم زير گوشت هم يعني هنوز دوستت دارم..."

چانيول خنديد. بكهيون با خوشحالي سوار ماشين شد و گفت:"بيا بريم... يك ساعته عين احمقا كنار جاده ايستاديم!"

چانيول سوار ماشين شد و راه افتاد.

----
----

كيونگ سو تعداد زيادي پرونده جلوي جونگين و سهون گذاشت و گفت:"همه پرونده هاي هشت سال كاري ته مين تو بخش جرايم خشن... البته هنوزم هست و بايد براتون بيارم..."