Phoenix

٤٥. پرونده قتل

سهون كنار جونگين تند تند پرونده هاي شش سال گذشته ته مين رو زير و رو ميكرد. كيونگ سو احمق براي اون و جونگين اضافه كاري بدون حقوق نوشته بود. بايد تا ساعت نه ميموندن و اون پرونده ها رو بررسي ميكرد. آه كشيد.
به لوهان قبلتر پيام داده بود كه دير به خونه مياد. لوهان هم طبق معمول با باشعورانه ترين شكل ممكن بهش گفته بود مشكلي نيست و براش شام درست ميكنه.

يكجوري كه انگار از دير اومدن سهون خوشحاله چون اينطوري ميتونه براي سهون شام درست كنه.

ناگهان پيامي براش اومد. به صفحه موبايلش نگاه كرد. يك خلاصه كامل از چپتر جديد مانگا بود. لبخندي زد و از جونگده تشكر كرد.

جونگده پيام داد:"بنظرت براي بك هم بفرستم؟"

سهون پيام داد:"واقعا نميدونم... شايد نه چون حوصله اين چيزا رو نداره... رفته مسافرت..."

جونگد سريع پيام داد:"پسره احمق!"

سهون خنديد و موبايلش رو كنار گذاشت. پرونده ها رو زير رو ميكرد ناگهان پرونده اي با اسم خانواده هان ديد. چشماش كمي گرد شد. مثل همه پرونده هاي ديگر شروع به خوندن كرد.

در اون پرونده، راهبه اي همسرش كه كشيش بود رو جلوي پسرش به قتل رسونده بود. چشماش با خوندن خط به خط اون پرونده، حتي گرد تر هم ميشد.
درست شبيه داستان ليهون!
درست شبيه زندگي لوهان!

اسم پسر بچه ١٥ساله لوهان بود.

احساس كرد سطل آب سردي روي سرش خالي شده. چرا زودتر متوجه شباهت هاي لوهان و ليهون نشده بود؟
شخصيت ليهون از غذاهاي دريايي بدش مي اومد. از اينكه در رابطه بدنش كبود بشه بدش مي اومد. هميشه گردنبند صليب گردنش بود. مادرش پدرش رو كشته بود. پدرش كشيش بود و با گي بود فرزند خيلي مشكل داشت.

چرا اونقدر دير متوجه شباهت ها شده بود؟

همون موقع جونگين كه متوجه شوكه شدن سهون شده بود، گفت:"چي شده؟.. چيزي پيدا كردي؟"

سهون هيستريك خنديد و گفت:"نه... فقط اين پرونده خيلي جالب بود..."

جونگين آهي گفت و به كارش مشغول شد. سهون تند تند شروع به خوندن پرونده كرد. در اون خانم هان با قيچي باغباني همسر خودش رو به قتل رسونده بود و از جايي كه دفاع از خود محسوب ميشد، ١٥سال زندان برايش تخمين زده شده بود.

لوهان هم براي زندگي پيش قيم قانوني اش، دايي اش يا همان كريس وو، رفته بود.

به اسم كليسا نگاه كرد. همون كليسايي بود كه لوهان يكبار اونو برده بود.

با همه اينها يك چيز مي موند كه سهون اصلا نمي خواست بهش اعتراف كنه.
اينكه ليهون هممون لوهان هست!