BÖLÜM 19• GÜN 17

60.3K 4.9K 6.9K
                                    

Ve bir sürpriz, uzun bölüm daha! İlham patlaması yaşıyorum. Ölüm'ün rüyama girmesine teşekkür edebilirsiniz ♥ İki bölüm şerefine 1000 yorum, 300 oy gelir mi? Bence gelir, gelir.

[Yavaşça transa giriyor gibi batıyorum

Mücadele ediyorum ama her yer okyanusun dibi 

Her an sonsuzluğa dönüşüyor

Filme al şimdi

Filme al şimdi

Duyuyor musun beni?]

Keyifli okumalar!

• • •

Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7

17 Mayıs 2021

Silahlarla dolu olan bu kafeste düşünebileceğim çok şey vardı.

Bir sonuca ulaşamayacak olsam da neden buraya tıkıldığımı düşünebilirdim. Ya da Ölüm'ün bizi nereden bulduğunu, bize tam olarak ne istediğini düşünüp bu konuda kafa yorabilirdim. Fakat iki gündür bunların hiçbirini düşünmüyordum. Düşüncelerim kendi üzerimde yoğunlaşmıştı. Ve de Gökhan üzerinde.

Daha önce konuşacak kadar yakınımda onun yöneliminde olan biri olmamıştı. Kendimi inceliyordum. Onun yanında rahatsızlık duyuyor muydum? Hayır, bunu kesinlikle hissetmemiştim. Üstelik böyle bir şeyi ilk defa yaşamama rağmen. Onu yargılıyor muydum? Belki biraz. Ona aşık olmadan önce onun iyi biri olduğuna inanmamış mıydı? Böylesine bir pisliği nasıl iyi görmüştü? Nasıl daha önce onun kim olabileceğini fark etmemişti? 

Ve sonra onu sorguladığımı fark edip duraksıyordum.

Ben daha önce hiç aşık olmamıştım.

Sorun sadece aşkta da değildi. Ben birini hiç delicesine de sevmemiştim. 

Kan bağının önemli olduğunu söylerlerdi fakat benim için o kadar da önemli değildi. Annemi ve babamı da çok seviyor değildim. Hatalarını ve kusurlarını o kadar iyi biliyordum ki onları sevemiyordum. Belki sevgi kusurlarıyla bir insanı sevmekti fakat onların kusurları beni kesip biçiyorken ne yapabilirdim ki? Daha erken boşanabilirlerdi. Daha erken boşansalar ben daha erken huzur bulabilirdim. İçten içe, duyduğum kavgalar onlara karşı sevgimin titremesine neden oluyordu.

Zihnimde bir şeyler anneme kaydığında olduğu her seferki gibi göğsüm sıkıştı. Ona olan sevgimi sorgulayacak durumda da değildim aslında. Şu an bana bir kez sarılması ve adımı söylemesi için her şeyimi verirdim. Her şeyin yoluna gireceğini söylediğinde hiçbir şey yoluna girmese de ona inanırdım. Dışarıda bir yerdeydi. Nerede olduğumu bilmiyordu. Bulunmam için elinden geleni yapacağından emindim.

"Afra!" 

Egemen'in bağırışıyla yerimde sıçradım. Çatalım tabağın içine düşüp gürültü çıkarırken gözlerim çoktan sesin sahibine dönmüştü. Yampiri bir sırıtış yüzünü kaplarken yan gözle Kutay'a baktı. "Biri düşünceleri içinde dalıp gittiğinde onu oradan çıkarmak istiyorsan elini uzatma, kolundan kavrayıp çek onu dışarıya çek."

"Öleceğim sandım," dedim elimi göğsüme götürüp deli gibi atan kalp atışlarıma odaklanırken. Yemek masanın kenarına dayadığım diğer elim de titremeye başlamıştı.

OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant