1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı:
Birincisi, bir kız olmasıydı.
İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı.
Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı.
Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve göre...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
• • •
Dokuz
03.25
Kontrol hiçbir zaman kadının elinde olmamıştı.
Yine de yüzüne zorla geçirilmiş beyaz, metal maskesi varken ve nefret ettiği bir ekibi yönetiyorken Ölüm'ün her şeyi kontrol eden sisteminin bir parçası olmuştu. Böylece yönetmeyi istemediği şeyleri yönetmeye başlamıştı. Hükmettiği sistemin içinde boğuluyordu. Beyaz maskesi yüzünde gittikçe ağırlaşıyormuş gibi hissediyordu.
Ölüm'ün ruhu duymadan onun gölgesinde onun sonunu ve kendi kurtuluşunu planlayan bir işe giriştiğinde ise bir nebze olsun verdiği kararlar ve bunların getireceği sonuçlar kendi elindeymiş gibi hissetmişti. Verdiği kararlar, kontrol etmek istediği bir şeye ulaşıyordu: Kurtuluşuna. Buna rağmen kararları kendi içindeki çıkmazın gölgesini taşıyordu.
Ne yazık ki yanıldım, diye düşündü Dokuz.
Dokuz, kamera kayıtlarından Gökhan'ın banyosunu izlerken içi tamamen soğumuştu. Gökhan'ın banyosundaki donuk ışık, ölümün soğukluğunu vurguluyordu. Cesedin sarılı olduğu yatak örtüsü, küçük banyodaki karanlık atmosferi tamamlıyordu. Tutsak 1 ve Tutsak 4 ondan geriye kalanları iyice sarmış olsa da Dokuz örtünün içindeki görüntüyü biliyordu.
Dokuz, onların yaşadıklarını izlerken içindeki soğukluğu derinleştiren bir hisse kapılmıştı.
Hiç üzülmemiş değildi. Kirpikleri gözyaşlarıyla ıslanmamış olsa da yıllarca hapsedilmiş ve kötülüğe maruz bırakılarak duyarsızlaşmış kalbi, biraz olsun o hisse ulaşmayı başarmıştı. Yine de cesedi izlerken yoğun olarak hissettiği tek duygu endişeydi.
Her şey bir anda Dokuz'un belirlediği rotadan çıkabilirdi. Bunun kendi kararlarıyla alakası yoktu. Kararlarının sonuçları, bilinmeyen bir gelecekte kaybolmuş gibiydi.
Ölüm kontrolünü neredeyse tamamen kaybetmişti. Deliliği, kendi karanlık öyküsünü yazıyordu.
Dokuz onun bir sonraki adımını bilmiyordu.
Ne yapacağını bilmiyordu.
Muhtemelen artık bunu Ölüm'ün kendisi bile bunu bilmiyordu. Kendini sadece kaosun yarattığı zevke bırakmıştı.
Tutsak 7'nin intihar girişiminden sonra her şey yokuş aşağı yol almaya başlamıştı. Yine de bir ölü, Dokuz'un beklediği son şeydi. Ölüm'ün herkesi son güne saklayacağına inanıyordu çünkü bunu yapacağını Ölüm'ün kendisi söylemişti.
