OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)

BÖLÜM 72• GÜN 96

🎵Kırık Pena- Yalnızlar Tiyatrosu

{
Gölgelerimin yarışında ölüm yanı başımda
Kalmaz bir adım daha bana
Bir cambazın o kurnazın bir hırsızın oyunuyla
Kayboldu elimden dünya ama
Ama olmuyo' dolmuyo' kalbimin yanı
Yalnız kalmış bir yastayım
Ölmek üzere bi' hastayım
Harabe dökülmüş kırılmış kalbim
Ama yine de durmam sahnedeyim

Yalnızlar tiyatrosu
Bitmez başrolü oyuncusu
Bu yalnızlar tiyatrosu
}

İyi okumalar ♥

• • •

Dokuz

4 Ağustos 2021

00.54

Sanki Ölüm büyülü bir şekilde, fantezilerini yaşattığı binada zamanı yavaşlatmayı başarmıştı.

Dokuz uzun zaman boyunca buna inanmıştı. Öncesinde onu en çok rahatsız eden şey zamanın bir türlü geçmemesiydi. Her gün, bir öncekinden de kötü ve yavaştı. Kendi aldığı nefesleri saymak sanki sonsuzluğa kadar uzanan bir okyanusu damla damla suyla beslemeye benziyordu. Her gün, gördüğü kan miktarı ve insanlara dair keşfettiği iğrenç gerçekler artıyordu.

Şimdi ise her şey gereğinden fazla hızlı gibiydi. Zamanı eskisi gibi yavaş tutma şansı olsa bunu yapardı. Ölüm acele ettikçe Dokuz'un kurduğu plan elinin ayağının birbirine dolanmasına neden oluyordu. Sürekli oyunun içindeki kurallar değişiyordu ve elleri zincirlenmiş, pisliğini kendi altına yapan bir kadınken Ölüm'e kolayca ayak uyduramıyordu.

Saat, Ölüm'ün onu gözetleyemeyeceği nadir saatlerden biriydi. Eskiden Ölüm onu izlemediğinde bile onu birilerine izlettiriyor ve rapor alıyordu. Bu değişmemişti ama onu izleyen kişi değişmişti.

Dokuz'u gözetleyen kişi öldürülmüştü. Bunu emreden Ölüm'dü. Dokuz, maskelilerin ölmesine o kadar alışıktı ki bunu asla garipsememişti. Sonra da yeni biri gelmişti... Daha sonra küçük ekibinin temel yapıtaşı olacak biri. İsimsiz.

İsimsiz isyankâr tavırlarını Dokuz'a gösterdiğinde bir şeyler değişmeye başlamıştı. Dokuz kafasında bir plan kurmuş, İsimsiz de onun kollarından biri haline gelmişti.

Ölüm sisteme girdiğinde Dokuz'un hiç şansı yoktu. Fakat Dokuz, Ölüm'ün ne zaman, nerede olduğunu takip edebiliyordu. Böylece ondan saklanarak planını oluşturacak ve konuşacak zamanı elde edebiliyordu.

İsimsiz, Dokuz'un yaptıkları konusunda sürekli Ölüm'e yalan söylüyordu. Dokuz sık sık kadının neden bu işe zevkine bulaştığını merak ederken buluyordu kendini. Bu işin içindeydi çünkü DarkWeb'deki iş başvurularında cv'sinde karanlık ve iğrenç olabilecek başarılar istiyordu. Kadın o kadar umursamazdı ki sanki kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı. Dokuz onun sahte bir geçmişle değil de gerçek bir zaafla tehdit edilmesini isterdi. Böylece ona daha çok güvenebilirdi.

Dokuz, zar zor bulabildiği bu zaman diliminde On Üç'le konuşmak için bekliyordu. İsimsiz'in görevi, On Üç üzerindeki gözetimi birkaç dakika da olsun engellemekti. Böylece birkaç dakikada hızlı bir şekilde konuşmaları gerekiyordu.

Dokuz beklerken yanaklarını şişirmeye çalıştı. Yüz kasları buna az da olsa izin verdi. Nefesini verirken yanaklarını şişiren havanın yok olmasıyla maske hafifçe kıpırdadı. Ekranların değişip duran ışığı maskesinden yansıyor, maskenin ardındaki çökmüş yüzü saklıyordu. Maskenin ardındaki yüzün bir zamanlar sahip olduğu güzellikten geriye sadece kemik ve morluklar kalmıştı.