OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)

BÖLÜM 57• GÜN 90

Ve yeniden 13 numaralı dairedeyiz...

🎵 The Plot In You- Feel Nothing (Karakterleri yansıttığını düşündüğünüz yerlere yazmayı unutmayın ♥)

[Başka bir şey söylemeden önce,
Niyetimin saf olduğunu bil.
Ama sessiz kalmaya dayanamazsın.
Tek duyabildiğin kendi sesin.
Ve ben sadece sendeki sanrıyı körüklüyorum

Geri adım atmaktan o kadar bıktım ki içimdeki her şeyi dökebilirim
Ve eğer yaparsam, ruhunda derin bir yara izi olmadan geri dönemeyeceksin
Oyun oynamaktan, suçlamaktan bıkmadın mı?
Dünyanın sana hayatını tanımlayan bir gün vermediği gibi yaşamaktan bıktın mı?

Ve bağlantı kuramıyorum
Ve sana karşı hiçbir şey hissetmiyorum
Ve hissediyorum
Artık çok geç, çok geç

Ve bunu, içime gömdüğüm bariz
Sen değişmeyeceksin, değişmeyeceksin

Hiçbir şey hissetmiyorum
Aklım parçalandı
Bundan nefret ediyorum ama daha önce hissettiklerimi hissetmeyi çok istiyorum
Ama sen sadece bana karşı ilerlemeye devam ediyorsun

Ben ne yapmalıyım?
Ne demeliyim?
Benim için burada ne var?
Neden gerçeği saklayalım?
Sana karşı hiçbir şey hissetmediğimi...

Ve hissediyorum
Artık çok geç, çok geç.
Ve bunu, içime gömdüğüm bariz
Sen değişmeyeceksin, değişmeyeceksin
Hiçbir şey hissetmiyorum

Ayrıldık ama sen bir sona ermek için can atıyorsun
Birlikte görünüyoruz ama biliyorsun ki seni tanıyorum
Sen değişmeyeceksin, değişmeyeceksin
Seni tanıyorum]

İyi okumalar canımın içleri♥

• • •

Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7

29 Temmuz 2021

Göğüs kafesimi ağrıtan duygu neydi, emin olamıyordum.

Suçluluk... Evet, suçlu hissediyordum. Fakat bu suçluluğun nedeninden emin olamıyordum. O gece intiharı seçtiğim için mi suçluluk duyuyordum yoksa onları bu halde bulduğum için mi? Bana çevrilmeyen bakışlarındaki o burukluğu, eve düşen adım seslerimdeki yankının kırılganlığını hissedebiliyordum. Koltuklara doğru ilerlerken, intihar ederken düşünmediğim bir şeyi düşünüyordum.

Ben ölürsem bana değer veren insanlara ne olur?

Ne hissederler?

Ne düşünürler?

Ne yaparlar?

Üzülürler mi?

Canları acır mı benim yaşarken canımın acıdığı kadar?

İntiharı düşünen insanların zihnine ölüm üşüştüğünde, yaşayanlar ve yaşayanların onun arkasından düşünecekleri umurlarında olmuyordu. Çünkü intihar sadece kendine bir kurtuluş şansı vermekti ve bu şansı düşünürken, diğer insanlara değil kendine odaklanıyordun. Bunu yapmıştım. Ölmeyi düşlerken aklımdan geçen tek şey Ölüm'ün elinden kurtulacak olmamdı. Sadece... Tutsaklara teşekkür edemediğim için kendimi suçlu hissetmiştim.