1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı:
Birincisi, bir kız olmasıydı.
İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı.
Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı.
Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve göre...
[Başkalarına acımak yok Çünkü bildiğim her şey, her zaman bırakıp gidecek gibi gözüküyor Hayatımı asla geri kazanamamak için hızlı yoldayım Biliyorsun, ölümcül, iliklerime kadar zehirliyim
O yüzden git, hayatını geri al
Şimdi tanımadığım biri olabilirsin Ve belki bir gün beni görürsün Ve eğer bana bağırmak ve beni vazgeçirmek istersen Yap şunu
Sadece seni kurtarmak istiyorum Bunu asla anlamayacaksın
Sonucu biliyorum Ve sana bunu yaşatmayacağım
En kötüsünün ne zaman gerçekleşeceğini hayal bile edemezsin. (Çünkü saatli bomba gibi tıklıyorum)
Kalk, git Benim için artık çok geç Seni aşağı sürükleyeceğim, yerin altına benimle birlikte Bu yüzden sadece kendini kurtar, biliyorsun ben ölümcülüm
Belki bana hatırlatacak birine ihtiyacım var İçimde iyilik olduğunu Ve bunun savaşmaya değer olduğunu
Belki bana hatırlatacak birine ihtiyacım var Geçmişi arkamda bırakmak için Hepsinin beni tanımladığını
Beni tanımlayacak bir şey istiyorsun, evet Kimse beni tanımlamak istemiyor]
İyi okumalar aşklar ♥
(Tatlıs tatlıs konustum ama kaos var he)
• • •
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Yedi tutsak."
• • •
Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7
30 Temmuz 2021
Çığlığa benzer sesler ve düzenli gümbürtüler kalp atışlarıma meydan okurcasına içimde yankılanırken bilincimi kendi ellerimde hissettim.
Kalbimin atıp atmadığından emin değildim. Tenime baskı yapıp damarlarımdaki kanı titreten ses, kalp atışlarımdan daha güçlüydü. Ve sanki içimde atan tek şey oydu. Bana kalbim varmış gibi hissettirerek bir insan olduğuma dair beni kandırmaya çalışıyordu.
Gözlerimi zar zor aralamayı başardığımda ilk gördüğüm şey bulanıklıktı. Gözlerimi kırpıştırmaya başladığımda ise bulanık dünyam yavaşça netleşmeye başladı. Bedenimi ve kullanabileceğim uzuvlarımı hissetmeye başladığımda ilk önce yüzümde gözlük olduğunu fark ettim. Dudaklarımı aralayıp rahatlamayla kısa bir nefes verdiğimde açlığın ve hastalığın kokusu burnuma doldu. Kurumuş ağzıma rağmen yutkunmaya çalıştım.
