1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı:
Birincisi, bir kız olmasıydı.
İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı.
Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı.
Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve göre...
{Hastalığım tüm dünyaya yayılana kadarBırak yayılsın!Bana hastalıklı bir ucube diyorlarKendini kötü çocuk gibi mi hissediyorsun?}
İyi okumalar ♥
• • •
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
• • •
Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7
11 Ağustos 2021
"Oyun buydu."
Kutay'ın silahı tutan eli titriyordu fakat sıktığı çenesi kararlı olduğunu gösteriyordu. Yüzünde aydınlanmış bir ifade vardı. "Ölüm birinizi feda etmemi isterken çok rahattı çünkü zaten ona çalışıyordun." Gözlerim anında Egemen'i buldu fakat yüz ifadesinde şoktan başka bir şey yoktu. Kaşları çoktan çatılmış, dudakları şaşkınlıkla aralanmıştı. "Kendi adamından şüphelenip onu seçeceğimi biliyordu. Böylece bizden birini öldürmüş olmayacaktım."
"Sen delirmişsin," dedi Egemen anında. Kalp atışlarımın sesi kulağıma daha da baskı yaparken zar zor yutkundum. "Kendi adamı mı? Sen silahçekmişken bana Ölüm'ün adamı mı diyorsun?"
"İndir şu silahı!" diye bağırdı Mete.
Gözlerimi kırparken durumun tuhaflığı omuzlarımın gerilmesine neden oldu. Gökhan'ın şüphelendiği kişilerden biri, bir diğerini suçlayarak ona silah çekmişti. Çenem titremeye başlarken Mete'nin arkasından hafifçe çıkıp onları daha iyi görebileceğim bir şekilde durdum. Yine de Mete'nin sırtının güvenliğinden tamamen kopmaya cesaret edememiştim.
Kutay silahı nereden bulmuştu?
Silah... Silahı vardı.
Kalp atışlarım korkutucu şekilde yavaşlarken kulaklarımı bir uğultu kapladı. Bağrışma sesleri kulaklarıma dolarken sesler boğuklaştı. Mete'nin arkasından sıyrılıp öne çıktım. Kelimeler dudaklarımın ucunda oluşurken zar zor yutkundum. Gözlerim ıslanırken çenemi sıktım. "Gökhan'ı sen mi öldürdün?"
Kulağımı kaplayan anlamsız uğultu dindi. Kutay'ın ela gözleri üzerime çevrildiğinde yüzündeki panik ifadesini gördüm. "Hayır!" diye bağırdı üzgün bir yüz ifadesiyle. Ne kadar iyi rol yaptığını bilirken takındığı mimiklerin benim için bir önemi yoktu. "Hayır, hayır... Silaha bugün ilk defa dokundum! Gökhan'a neden böyle bir şey yapayım, kafayı mı yedin? O masumdu."
"Silahın var," derken sesim donuktu. "Ve kafayı yemiş gibi duran kişi sensin."
"Ölüm'e sor!" diye bağırdı Kutay. Sanki Ölüm güvenilirlik testi yapabileceğimiz birisiydi de... "Silaha Gökhan'ın ölümünden sonra dokundum!" Ona olan inançsızlığımın yüzüne yansımasına izin verdim. "Afra, beni dinlemen lazım." Gözlerini benden ayırıp diğerlerine tek tek baktı. "Beni dinlemeniz lazım. Egemen, Ölüm'e çalışıyor. Elimde silahla nasıl durduğumun farkındayım ama beni dinlediğinizde anlayacaksınız."
