OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)

BÖLÜM 33• GÜN 34

🎵 Taylor Swift - Wildest Dreams Karakterleri yansıttığını düşündüğünüz yerlere yazmayı unutmayın ♥

[Ve sesi kulağıma tanıdık geliyor 

Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez ama bu şimdilik iyi gidiyor 

O çok uzun boylu ve çok yakışıklı 

O çok kötü biri ama kötü olmak ona yakışıyor]

Keyifli okumalar!

• • •

Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7

3 Haziran 2021

Arka planda zil çalmaya devam ederken her zamanki koltuğuma oturdum.

Gözlerimi diğerlerinin geleceği, odalarımızın bulunduğu koridora sabitledim ve merakla beklemeye başladım.

Her günkü gibi bu sabah da burada olmaktan memnun değildim. Diğer herkes gibi. Fakat ilk defa bir sabah bu evde bir şeyler, herhangi bir duygu hissediyordum. Beklentiyle tüm bedenim gerilmişti. Normalde namlu ucunda olmama rağmen derin olan uykularım iki gecedir kesik kesik ve huzursuzdu. Bugün neler olacağını merak ettiğimden yerimde duramıyordum.

Beyza'nın ölü bedeni, bedeninden akan kan hâlâ aklımdaydı. İki gece de kısa kabuslar görüp durmuştum. Ölüm'ü temsil eden bir canavar karşıma çıkıyor ve bana, "İt," diyordu. Dudaklarımı kapatıyordum fakat karnımda bir ağız çıkıyor ve tanınmayacak hâlde olan sesimle o kelimeyi söylüyordu. Beyza'nın bedeni kırmızı bölgenin içine düşüyor, sonra kanlar içindeki beden benim bedenime dönüşüyor, bana bakıyor, gözlerinden kan akarken gülmeye başlıyordu. Sonra gün tekrar başlıyordu ve her defasında o saniyede neler olacağını biliyordum. Cesetler değişiyordu. Bir gün annem oluyordu, bir gün küçük üvey kardeşim, bir gün çoktan ölmüş olan Aslınur.

Kabuslarımın hepsi birbirinden beter ve saçmaydı fakat yine de nefes nefese uyanmama neden oluyorlardı. Kalbim kabuslarımı taşıyan bedenimden kaçmak istermiş gibi göğüs kafesime baskı yapıyordu.

Kabuslardan uyandığımda titreyen ellerimi görüyordum. Böylece o gece kanı temizlerken titreyen ellerim aklıma geliyordu. Zihnim ne zaman boş kalsa ya da ne zaman bir kabustan uyansam ölümün, o cesedin görüntüleri kafamın içine süzülüyor, beni rahatsız ediyordu. Böyle anlarda ellerimden kan kokusu geliyormuş gibi hissediyordum. Soluğu banyoda alıyor, ellerimi kızarana kadar yıkıyordum. Elim acımaya başladığında anca tatmin olup suyu kapatıyordum.

Beyza'yı düşünmek istemiyordum. Ölüm'ün bana ne söylettiğini düşünmek istemiyordum. Bunun için zihnimin dolu kalması gerekiyordu. 

Zihnimin boş kalmaması için dikkatim dağılana kadar ya kitap okuyor ya da Çağrı'yı düşünüyordum. İlk gece bittiğinde Ölüm'ün neden iki gece beklememizi istediğini anlamıştım. Aslında bizi değil, Çağrı'yı bekletmek istiyordu. Çünkü Çağrı sıradaki kişinin kendisi olduğunu öğreneli biri birkaç kelime dışında hiçbir şey söylememişti. Onun gerilmesini, zamanın onun için donmasını ve korkuyla büzülmesini bekliyordu Ölüm. Çağrı'nın girdiği halleri izlerken aldığı zevki tahmin etmek zor değildi.

Sarp'ın bile dikkati biraz olsun dağılmış gibiydi. Arada sırada Çağrı'ya bakmış, Gökhan'ın yoğun ısrarı sonucunda Gökhan'la bir tur PES bile oynamıştı. Gerçi oynarken gözleri sürekli dolup duruyordu ya, neyse. Kimse ondan bu yaşanılanları atlatmasını beklemiyordu. Sadece başa çıkmaya çalışmasını, çabalayacak kadar güçlü kalmasını istiyorduk.