OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)

BÖLÜM 36• GÜN 34'''

🎵  Premonition- Tommee 

Keyifli okumalar!

• • •

Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7

3 Haziran 2021

Ayakta dikilmiş görüntüsüne bakakaldım.

Kirli sarı rengindeki saçları birbirine girmişti. İki yanında yumruk yaptığı ellerinin titrediğini görebiliyordum. Koyu renkli gözleri silahların üstünde dururken kararlı gözükmüyordu. Bir anlık cesaretle ayağa kalkmış, ayakta durmak için kendini zorlayan bir çocuk gibi görünüyordu. Korkuyordu. Şakaklarından akan teri görebiliyordum. Yaptığı şey kendi nefesini bile kesmiş gibiydi.

Ölüm'ün bir kurşunla nefesini kesmesini beklerken gözlerim irileşti. Hayır, demek için dudaklarımı aralamaya çalıştım fakat başaramadım. Boğazım düğümlenmişti.

Kulaklarımı silahın seri bir şekilde attığı mermilerin sesi doldururken o, cezasını kabullenen bir suçlu gibi ayakta dikildi. Çağrı'ya yaptığının sorumluluğunu üstleniyordu. Ölüm'ün kararı neyse ona razı olacaktı. Buna beyninin ortasına bir mermi saplanması da dâhildi.

Aptaldı.

"Ne yaptığını sanıyorsun?" diye bağırdım silah sesleri arasında sesimi duyurmaya çalışırken. Silah sesine eşlik eden mermilerin yere çarptığında çıkardığı takırtıları duymamaya çalıştım fakat bu imkânsızdı. "Otur şuraya! Yere kapaklan!" Kelimeleri zar zor oluşturduğum için boğazım sızladı.

Gökhan'ın kafasının elimin altında hareket ettiğini hissettiğimde gözlerimi ona çeviremedim. Elimi kafasına daha da bastırdım. Gözlerimi çeviremiyordum. Egemen'in donuk yüzüne bakıyordum. Yüz ifadesi neden böyleydi? Vurulmuş muydu? Silah seslerinden hangisinin onu hedef aldığını nasıl anlayacaktım? Kafayı mı yemişti bu çocuk? Ölmeyi mi planlıyordu?

Bir an sonra Gökhan'ın fısıltısını duydum. "Hepimiz kav- kavga ettik," diye mırıldandı pürüzlü bir sesle. Kelimeleri yarıda kesiliyordu. "N- ne yapıy- yapıyor?"

"Silahlar taramalı," dedi Egemen onun fısıltısını duymuş gibi. "Birimizi vurmak istese ve iç içe dursak... Olan hepimize olmuş olur. Böylesi daha güvenli. Çağrı'yla senin kavgana tepki vermediğinde göre benim yaptığım bir şey bunu tetiklemiş olmalı." Dudakları ince bir çizgi halini aldı. Aklındaki soruyu görebiliyordum. Neden ona karşı bu tepkiyi vermişti? Neden sıra ona gelince sesini çıkarmıştı?

"Boş fedakârlığını silkeyim senin," diye hırladı Mete. "Aptal herif."

"Egemen..." diye başladı Kutay fakat Egemen sözünü kesti.

"Şuna bakın!" Sesini duyurabilmek için bağırıyordu.

Gökhan'ın kafasını yere bastırmaya devam ederken titreyerek kafamı kaldırdım. Egemen yavaşça kendi etrafında dolaşırken gözleri odanın her yerinde geziniyordu. "Silahların hepsi yere sıkıyor. Zeminin bazı kısımları parçalanıyor fakat bize dönmüş silah yok." Sertçe yutkundu. "Bu bir uyarı atışı. Sanki... Tüm mermiler bitene kadar devam edecek bir uyarı atışı."

"Ne?" Dudaklarımdan istemsizce dökülen kelimeye karşı dudaklarımı birbirine bastırdım. "Bak! Ne atışı olduğu umurumda değil! Ayakta durman mantıklı değil!"

"Afra," dedi Gökhan güçlükle. Sesini duyurabilmek için sesini yükselttiğinde öksürüklere boğuldu. "Me- mesaj."

"Telefon," dedim sırtımdan aşağıya bir ürperti yayılırken. "Telefon!"