Love Me Like The Way [Completed]

Part 4

[Zawgyi]

ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ရဲ့ Exit terminal ကေန Luggage တစ္လံုးဆြဲၿပီး ထြက္လာသၫ့္ Daniel က အေတာ့္ကိုၿပိဳင္းေနၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရာက္လာဖို႔ Munich ကေန Doha ေလဆိပ္၊ Doha ကေနမွ ခ်င္းမိုင္ကိုေလယာဉ္တစ္ဆင့္ ထပ္စီးရေသးသည္။

" အား ... ပူလိုက္တာ "

နဖူးထက္ကေန စီးက်ေနသၫ့္ ေခြၽးေတြကို လက္ခံုနဲ႔ ျဖစ္သလို ပြတ္သုတ္ပစ္လိုက္ရင္း Daniel ညည္းၫူလိုက္သည္။ Munich က အဖိုးျဖစ္သူ စီစဉ္ေပးလိုက္သၫ့္အတိုင္း ခ်င္းမိုင္မွာ တစ္ညနားခဲ့ရေပမယ့္ ခ်င္းမိုင္ကေနတစ္ဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ထပ္ၿပီးေလယာဉ္စီးရေသးတာမလို႔ ပင္ပန္းၿပီး Daniel မွာ ေခါင္းကိုမေထာင္ခ်င္ေတာ့။

Daniel ျမန္မာကိုမလာခင္ ေတြးထားခဲ့ဖူးသလို ေရာက္သည္ႏွင့္ ဒယ္ဒီ့ဆီသြားၿပီး ကပ္ခြၽဲကာ၊ ခ်က္ခ်င္းေလ်ွာက္သြား လည္ပတ္တာမ်ိဳးလုပ္ဖို႔မေျပာႏွင့္ လမ္းေလ်ွာက္ရင္း သူ႔ကိုယ္နဲ႔ Luggage ႀကီးကို သယ္ဖို႔ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။

ရန္ကုန္ေျမေပၚကိုေျခခ်ခ်ခ်င္း ရာသီဥတုအေျခအေနေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ ေနရမၫ့္ ေန့ရက္ေတြကိုေတြးရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ေလဆိပ္ဆင္းမွာမလို႔ ရွပ္အက်ႌအျဖဴလက္တိုအပြႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီမိုးျပာေရာင္အရွည္ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဝတ္လာလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ Munich နဲ႔ႏိႈင္းယွဉ္လ်ွင္ ယခုအခ်ိန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ရာသီဥတုက ေလးငါးဆေလာက္ ပိုပူျပင္းတာေၾကာင့္ နဂိုအသားျဖဴသၫ့္ Daniel က အပူဒဏ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေတြပါ ရဲတက္လာသည္။

ပိုၿပီးစိတ္မၾကည္ရျခင္းက သားတစ္ေယာက္လံုး ျပန္လာတာကို ဒယ္ဒီက အေရးေပၚအစည္းအေဝးရိွတယ္ဆိုသၫ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ လာမႀကိဳပဲ guide ကို လာႀကိဳခိုင္းသည္။ လာႀကိဳသၫ့္ guide ကိုလည္း အခုထိ ရွာမေတြ့ေသးတာေၾကာင့္ Daniel ရဲ့ မ်က္ခံုးတန္းႏွစ္ဖက္က အလိုလိုက်ံဳ႔လာသည္။

" က်စ္ ! ဒယ္ဒီ့အေၾကာင္း ဖိုးဖိုးနဲ႔ကို တိုင္ေျပာဦးမယ္ "

ထြက္ေပါက္နားက ထိုင္ခံုတန္းေတြဆီကိုေရာက္ေတာ့ လက္ထဲက luggage ကို ေဘးနားကပ္ထားလိုက္ရင္း ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ အက်ႌရင္ဘတ္ကိုဆြဲကာ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ယပ္ခပ္သလိုလုပ္လိုက္ၿပီး ပါးစပ္ထဲကေန ေလပူေတြကို မႈတ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။