Love Me Like The Way [Completed]

Part 22

[Zawgyi]

ရက္ကန္းရံုကေန ျပန္ထြက္လာၾကေတာ့ ေန့လည္စာစားခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ Daniel နဲ႔ စစ္မင္းကို ေလွေမာင္းသမားက ေရေပၚစားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို လိုက္ပို႔ေပးသည္။ အင္းေလးေဒသကအိမ္ေတြက ေျခတံရွည္အိမ္ေတြ ျဖစ္သၫ့္အလ်ာက္ စားေသာက္ဆိုင္ေတြကလည္း ေျခတံရွည္ဆိုင္ေတျြဖစ္သည္။

ႏွစ္ေယာက္သား ေရာက္လာၾကသၫ့္ဆိုင္က ဆိုင္ေရ႔ွမွာ ပေဒါင္တိုင္းရင္းသူေတြက ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုတစ္ခုအျဖစ္ရိွေနသၫ့္ စားေသာက္ဆိုင္ေလးျဖစ္သည္။ ေလွဆိုက္သည္ႏွင့္ ဆိုင္ေပၚကိုတက္ခဲ့ၾကၿပီး အဆင္ေျပတဲ့ေနရာမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဝင္ထိုင္ၾကသည္။ စစ္မင္းရဲ့ ေဘးနားက ထိုင္ခံုမွာေတာ့ Daniel ဝယ္ေပးထားသၫ့္ ၾကာပုဝါေလးထၫ့္ထားတဲ့ အင္းေလးစတိုင္လ္ ခ်ည္ရႈံ႔အိတ္ေလးကို တင္ထားလိုက္သည္။

" ဘာစားရမလဲ baby "

" ခဏေလး ... မီႏူးၾကၫ့္မယ္ေလ "

Daniel က ေန့လည္စာစားခ်ိန္မလို႔ ဘာစားရမလဲ မသိတာေၾကာင့္ အေသးလံုးေလးကို အရင္ေမးလိုက္သည္။ ေရ႔ွတၫ့္တၫ့္မွာထိုင္ေနသၫ့္ အေသးလံုးေလးက စားပြဲေပၚက menu ကဒ္ေလးကို ေကာက္ကိုင္ကာ စိတ္ဝင္တစားငံုၾကၫ့္ေနသည္။ Daniel ရဲ့ ေရ႔ွမွာလည္း မီႏူးကဒ္ေလးရိွေပမယ့္ ဘာအစားအစာေတြမွန္း ေသခ်ာမသိတာေၾကာင့္ မၾကၫ့္ျဖစ္ေပ။ Daniel အတြက္ ၾကၫ့္စရာက အေသးလံုးေလး တစ္ေယာက္လံုးရိွတာမလို႔ စားပြဲခံုေပၚလက္တင္ၿပီး ေမးေထာက္ကာ ေရ႔ွကအေသးလံုးေလးကိုပဲ စိုက္ၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။

" ရွမ္းထမင္းခ်ဉ္စားခ်င္လား Dany "

" အင္း စားမယ္ေလ ... ေကာင္းလား "

" ရွမ္းျပည္ေရာက္ေနတုန္း ရွမ္းလက္ရာက မေကာင္းပဲရိွမလားေနာ္ ... ေကာင္းတာေပါ့ ကိုကို႔ကေလးေလးရ "

အေသးလံုးေလးဆီက ၾကားလိုက္ရသၫ့္နာမ္စားေၾကာင့္ စားပြဲေပၚက ေရႏြေးခြက္ကို လက္လွမ္းေနသၫ့္ Daniel ရဲ့ လက္ေတြက တံု႔ခနဲျဖစ္သြားသည္။ အေသးလံုးေလးကို ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္း မီႏူးစာအုပ္ကိုသာၾကၫ့္ေနသည္။

Daniel ကို အသည္းယားေအာင္လုပ္သြားၿပီး ခုလိုမ်ိဳး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ေရာ ရေရာလား။