Love Me Like The Way [Completed]

Part 6

[Zawgyi]

ေရႊတိဂံုေစတီအႏွံ႔ကိုလွၫ့္ပတ္ၿပီး စစ္မင္းက သမိုင္းေၾကာင္းေတြရွင္းျပလိုက္၊ Daniel ကလည္း ေသခ်ာနားေထာင္လိုက္၊ သိခ်င္သၫ့္အေၾကာင္းအရာေတြ ျပန္ေမးလိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားတာေၾကာင့္ ေန့လည္ထမင္းစားခ်ိန္ကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

" အို႔ ... ေန့လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီပဲ "

" ခင္ဗ်ာ ... အဲ့တာဆို ေန့လည္စာစားေတာ့ မလားဗ် "

လက္ေကာက္ဝတ္က နာရီကိုငံု႔ၾကၫ့္ရင္း ေျပာလာသၫ့္ စကားေၾကာင့္ စစ္မင္းလည္း ကိုယ့္လက္ကနာရီကိုယ္ ငံု႔ၾကၫ့္လိုက္သည္။ ဆယ့္တစ္နာရီေလးဆယ့္နားမိနစ္ကို ျပေနသၫ့္အခ်ိန္ေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ ေန့လညိစာစားခ်ိန္ပင္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

" အင္း ... ခဏေလာက္ ဟိုနားမွာ ထိုင္နားၾက‌တာေပါ့ "

" ဟုတ္ကဲ့ ... "

ေစတီေတာ္၏ေျခရင္းေထာင့္တစ္ခုက ဇရပ္ေလးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ဝင္နားေနၾကရင္း ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီး၏ စိန္ဖူးေတာ္က ဆည္းလည္းသံေလးေတြကို စကားမေျပာျဖစ္ၾကပဲၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနမိၾကသည္။

" အဲ့ထိပ္က ေခါင္းေလာင္းေသးေသးေလးေတြရဲ့အသံက နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္ ... ကိုယ္ဒီလိုေအးေအးေလးနဲ႔ နားေထာင္လို႔ေကာင္းတဲ့ အသံေလးေတြကို အခုမွၾကားဖူးတာ "

" အင္း . အဲ့တာေလးေတြကို ဆည္းလည္းေလးေတြလို႔ ေခၚတယ္ Daniel ... အသံတိုးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြနဲ႔ ေအးခ်မ္းၿပီး နားေထာင္ရတာစိတ္ခ်မ္းသာေစလို႔ ... ၿပီးေတာ့ မိဘေတြက သူတို႔ရဲ့သားသမီးေလးေတြကို ဒီဆည္းလည္းေလးေတြနဲ႔ တင္စားေလ့ရိွတယ္ ... အိမ့္ဆည္းလည္းတဲ့ ... အိမ္ရဲ့ဆည္းလည္းေလးေတြေပါ့ "

" သားသမီးေတြက ေအးခ်မ္းလို႔လား "

" မိဘေတြအတြက္ေတာ့ သားသမီးေတြက စိတ္ခ်မ္းသာေစတယ္ေလ ... ပင္ပန္းလာတိုင္း သားသမီးေတြရဲ့ အသံဆာဆာေလးေတြ စကားေျပာသံေလးေတြၾကားရင္ မိဘဆိုတာမ်ိဳးက ပင္ပန္းတာေတြေပ်ာက္ၿပီး ေအးခ်မ္းသြားရတာေပါ့ "

ေလသံေအးေအးႏွင့္ ရွင္းျပေနသၫ့္ အေသးေလးရဲ့စကားကို Daniel ေသခ်ာနားေထာင္မိသည္။ အေသးေလးေျပာသၫ့္ ဆည္းလည္းေလးေတြရဲ့အသံကို သိပ္သေဘာက်တာေၾကာင့္ စကားဆက္မေျပာေတာ့ပဲ မ်က္လံုးေလးမိွတ္ထားကာ နားစိုက္ေထာင္ေနလိုက္သည္။