Love Me Like The Way [Completed]

Part 5

[Zawgyi]

တီး . တီး ~~~

ႏိႈးစက္ကေန ထြက္ေပၚလာသၫ့္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ အခ်က္ေပးသံေၾကာင့္ အိပ္ေနရာကေန ေငါက္ခနဲ႔ ထထိုင္မိသည္။ လက္မွာပတ္ထားသၫ့္ နာရီကိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ မနက္‌ေျခာက္နာရီခြဲေနၿပီျဖစ္သည္။ အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနသၫ့္ ႏိႈးစက္ကို လွမ္းပိတ္လိုက္ရင္း အိပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေအာင္ မ်က္လံုးကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဖိပြတ္ပစ္လိုက္သည္။

ပံုမွန္ဆို နာရီႏိႈးစက္သံမၾကားရ‌ေသးခင္ ႏိုးေနတတ္ေပမယ့္ ယေန့အတြက္ကေတာ့ ထိုကဲ့သို႔မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းအရင္းမွာ ပူပူေနြးေနြးရထားသၫ့္ private ဧၫ့္သည္ မ်က္ႏွာရူးေကာင္က ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ စစ္မင္း အိပ္ခါနီးအခ်ိန္ႀကီး ေမးလ္ပို႔ကာ သြားခ်င္တာေတြ စားခ်င္တာေတြကို အမ်ွင္မျပတ္ႏိုင္ပဲ တစ္သီတစ္သန္းႀကီး ရစ္ထုပ္လုပ္ေနတာေၾကာင့္ေနာက္က်မွ အိပ္ရသည္။

ေလဆိပ္မွာသြားႀကိဳၿပီး ေနာက္တစ္ရက္က ျမန္မာကို ေရာက္ကာစမလို႔ အနားယူဦးမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ စစ္မင္းလည္း တစ္ရက္အနားရလိုက္ေသးသည္။ သို႔ေပမယ့္ ေနာက္တစ္ရက္ကေတာ့ ေရႊတိဂံုေစတီကို သြားခ်င္ၿပီး ျမန္မာက မုန႔္ဟင္းခါးကိုမွ စားခ်င္လွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုကာ ညနက္သည္အထိ ျဖစ္ခ်င္သမ်ွကို ေျပာထားတာေၾကာင့္ စစ္မင္းမွာ ဘုရားမသြားခင္ မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ကို လိုက္ပို႔ရဦးမည္ျဖစ္သည္။

ခ်ိန္းထားသည့္အခ်ိန္က မနက္ ရွစ္နာရီမလို႔ ေနာက္က်ေနမွာ စိုးတာေၾကာင့္ အိပ္ယာကေနထလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ၿပီး ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးရသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးသည္ႏွင့္ ကုတင္ေျခရင္းမွာထားတဲ့ ဗီရိုထဲက နီညိုေရာင္အကြက္စိပ္ပုဆိုးနဲ႔ လည္ဂတံုးရွပ္အျဖဴ တစ္ထည္ကိုထုတ္ကာ ျမန္ျမန္ဝတ္ရသည္။

အကုန္အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီဆိုကာမွ မပါမျဖစ္မ်က္မွန္ကိုလည္း တပ္ရေသးသည္။ မနက္စာကေတာ့ စားလို႔မျဖစ္ေသး‌ေပ။ မ်က္ႏွာရူးကိုယ္ေတာ္ကို မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ လိုက္ပို႔ေပးရမွာမလို႔ အဲ့ေရာက္မွသာ တစ္ခါတည္း စားေတာ့မယ္လို႔သာ ေတြးထားလိုက္သည္။