Stuck At The 9th Step

CHAPTER 11 : CONCLUDE

#SAT9S

ON HIATUS STARTING TODAY.

CHAPTER 11 : CONCLUDE

"Eh, ba't ka nga umuwi agad?" Pangungulit sa akin ni Ervis.

"Kasi  nga masakit ang ulo ko!" Pinanlakihan ko siya ng mata.

"Sus. Kahit nga ata magkabulutong ka, hindi mo palalampasin yung after party natin. Pasok tayo sa Finals. Di ba 'yon ang gustong-gusto mo i-celebrate. Saka, free food 'yon, imposibldm talagang walang rason."

Tinignan ko siya ng masama. "Ganyan ba ka-'patay-gutom' ang tingin niyo sa akin? Anong tingin niyo sa party? Feeding program for George Rante? Letse." Inirapan ko siya na ikinatawa niya naman.

Sinampay na naman niya ang mabigat niyang braso sa akin at halos magmukha akong unano sa tangkad niya. Halos matabunan ako ng suot niyang blue toga. Graduation ng batch niya ngayon pati rin si Leo.

"Hindi naman sa gano'n, Manager. Ang gusto ko lang i-confirm ay kung umuwi ka ba talaga."

"Oo nga! Umuwi nga ako. Para ka namang tatay. Papa ko nga, hindi ako kinukumusta pero ikaw, pang-malakasan na 'yang mga tanong mo. Nabubwisit ako. Dapat hindi na ako pumunta rito, eh!" Pinadyak ko ang aking paa sabay halukipkip na tila batang nagmamaktol. Tinawanan na naman ako ni Ervis. Siniko ko siya sa tiyan at pinaningkitan ng mata. "Huwag mo kong tawanan! Butasin ko 'yang ngala-ngala mo!"

Sa totoo lang, medyo nakararamdam ako ng lungkot. Paniguradong malaking adjustment ang gagawin ng buong team sa pagkawala ng team captain. Malaking bagay rin si Leo dahil big man namin 'yon. Hindi lang talaga ako yung tipong nambubuga ng sweet words kahit pa ganito ang mga eksena pero alam ko sa sarili kong mamimiss ko sila.

Pwe.

Huminga ako ng malalim at tinignan ang mga kapwa namin estudyante na magtatapos ngayong araw. Pinapunta ako rito ni Ervis dahil wala raw magpipicture sa kanya sa Stage. Nasa Middle East na ang buong pamilya niya at siya na lang ang naiwan rito. Sa pagkakaalam ko, dapat dati pa siya sasama sa mga magulang at kapatid niya pero hindi niya mabitawan ang basketball at ang buong team. Kahit may saltik 'yan minsan, may paninindigan, leadership at madisiplina. Kaya nga naging team captain. Napaisip tuloy ako kung sino ang papalit sa kanya.

Nasa kalagitnaan na ang ceremony nang dumating sa theater sina Marco, Kenedic at Nathaniel. Itong tatlo talaga ang mga kadikit ni Leo at Ervis.

"Nakaakyat na si Ervis?" Tanong si Nathaniel.

Umiling ako. "Kukuha akong picture niya. Do'n na ako sa harap. Malapit na siyang tawagin."

"Ayos, ah. Photographer ka na rin pala ngayon, Manager?" Natatawang sabat ni Marco. 

Mabilis ko siyang kinuhanan ng picture at nagreklamo siya. Natawa ako dahil nakanganga si Marco ro'n. Napahagikgik ang dalawa niyang kasama. Sinaway pa kami nung nagbabantay dahil maingay kami.