Stuck At The 9th Step

CHAPTER 16 : DON'T TELL

#SAT9S

CHAPTER 16 : DON'T TELL

Sumugod ang buong team sa ospital. Kabado kaming lahat. Kanina pa nakatiim ang bagang ko sa pagpipigil na maiyak.

"Anong klaseng aksidente?" Tanong sa akin ni Marco na halatang nag-aalala rin.

"Nabangga raw yung kotse ni Ren sa isang van," Iyon ang sabi sa akin nung babaeng kausap ko kanina.

Napamura si Marco. Naririnig kong may komosyon sa backseat pero tila nabibingi na ako. Nakasunod sa amin ang van nina Coach. Hindi ko na maintindihan ang kanilang sinasabi at nilalamon ako ng sarili kong kaba.

"Ano raw ang lagay ni Ren?" Tanong ulit ni Marco. Napailing ako dahil hindi ko rin alam ang sagot sa tanong na 'yan.

"Hindi sinabi. Ang sabi lang nasa ER siya at pumunta tayo as soon as possible. Yun lang."

"Shit. Ba't ngayon pang malapit na ang league?" Sabi ni Nathaniel na sa likod nakaupo.

Gusto ko siyang singhalan. Hindi ko na nga maisip ang league. Hindi 'yon ang dapat isipin sa oras na 'to. Ilang beses akong napalunok. Tahimik na nagdadasal na sanay okay lang si Ren.

Pagdating namin sa ospital ay tatlo lang kaming pinapasok sa ER. Ang ibang players ay naiwan sa waiting area. Ako, si Coach Dren at Trav lang ang pinayagang makapasok.

Napahinto ako nang makita ang duguang si Ren na pinagkakaguluhan ng mga doktor, Kahit may kalayuan pa ay natigilan na ako. Nahuli ako kina Coach Dren at Trav hanggang sa tuluyan na akong hindi makalakad papalapit. Tila ako itinulos sa aking kinatatayuan. Pinagpawisan ako ng malamig at tila huminto ang puso ko sa pagtibok. Hindi ko kayang lumapit.

Nakalapit na ang dalawa pero nanatili ako sa malayo. Nang nilingon ako ni Trav ay agad siyang lumapit sa akin. Hinawakan niya ang braso ko at marahan akong hinila.

"Tara, George."

Gusto ko umiling ngunit natuliro na ako. Napakagat ako sa aking labi. Nang nasa tapat na kami ni Ren ay saka ko lang nakita ang lagay niya.

Wala siyang malay. Ang puti niyang t-shirt ay halos hindi na mahalata ang kulay dahil sa dami ng mantsang dugo ro'n. May natuyong dugo sa kanyang ulo na umagos baba sa kanyang mukha hanggang sa kanyang damit. Tila malaking sugat ang nando'n. Maputla na ang kanyang mukha dahil siguro sa dami ng dugong nawala sa kanya. May mga maliliit na gasgas siya sa kanyang pisngi at putok ang kanyang kilay. May dugo rin ang kanyang braso at may pasa akong nakikita sa bandang balikat niya.

Nanghina ang tuhod ko kaya wala sa loob na napahawak ako kay Trav. Nag-iinit ang mata ko pero hindi ako tuluyang naiyak. Iniwas ko agad ang aking tingin kay Ren. Hindi. . .ko siya kayang makitang ganyan. Kinakapos ako sa paghinga at parang gusto ko na lumabas ng ER.

Naulinigan ko si Coach Dren na nakikipag-usap sa doktor at pulis. May van raw na nag-take over at nabangga nito ang driver's seat kaya napuruhan si Ren. Iyon raw ang tinutukoy na dahilan kung bakit nawalan ng kontrol si Ren sa sasakyan at nagtuloy-tuloy ang kotse hanggang sa mabangga ito sa barricade ng ginagawang building.