1. BÖLÜM - Her Yer Gri

66.1K 3.3K 880
                                    

Multimedya: Duman ama şarkıcı Duman değil, bildiğimiz duman dlldlf

Taaa 2015 de mi ne koymuşuz. Niye koymuşuz bilmiyorum ama kalsın madem 😂
(Herhalde bir yerleri yakmışız yine 😈)

Keyifli Okumalar...

Keyifli Okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Her yer gri... Ne siyah ne de beyaz... Ya da renk çemberindeki herhangi başka bir renk yok. Sonsuz renk tonu arasından sadece gri...

Bu sonsuz grilik cehennemin dumanı gibi beni içine çekmiş nefesimi kesiyor, canımı yakıyordu.

Yağmur yağsa bu griliğe bir kaç su damlası eklenecek, rüzgar esse belki bu gri duman dağılacak ya da en güzeli güneş tüm ışığı ve sıcaklığıyla bir yerlerden çıksa belki bu soğuk bedenimi ısıtacaktı.

Bu dondurucu soğuk ve boğucu lanet grilik arasında hiçbiri olmadı. Sonsuz bir boşluk hissi adeta beni esir aldı. Birden sanki o grilik dağılarak yok oldu ama soğukluk kaybolmadı. Yine de en azından nefes aldığımı hissederek rahatladım. Önce garip kokular almaya başladım. Bildiğim ama hatırlamakta zorlandığım kokular...

Sonra yavaş yavaş sesler duymaya başladım. Bir tünelin içinde gibi yankılanan sesler yavaş yavaş netleşmeye başlarken hafif bir nefes daha çektim ciğerlerime. Canım bir an yansa da umursamadım ve dikkatimi seslere vermeye denedim.

"Kızı nerede buldum demiştin?" dedi hafif aksanlı ve tok bir erkek sesi.

"Dedim ya orman yolundan birkaç kilometre sonra önümüze fırladı," diye, sesi diğerinden daha genç gelen bir erkek cevap verdi ona.

"Ona çarpmadığını söyledin ama vücudunda çok sayıda yara izi var, kolunda ve kaburgasında darbeye bağlı çatlaklar oluşmuş. Kısa süre önce iyileşmiş gibi duruyor. Başına ne gelmiş olabileceği hakkında hiçbir fikriniz yok mu?"

"Nereden bilebiliriz?" diye atıldı bir kadın. Sesi endişeli ve yorgun geliyordu. "Yolda giderken birden önümüze fırladı. Ethan arabayı durdurup aşağıya indi. Kızın durumu zaten kötü görünüyordu, arabadan indiğimizde yerde baygın yatıyordu. Biz de alıp buraya getirdik."

Sesi daha genç gelen adam bıkkınlıkla devam etti. "Brian fazla vaktimiz yok biliyorsun, her an varlığımızı haber alıp burada bitebilirler, gitmemiz ge-"

Aksanlı adam kararlı bir tonda onun sözünü kesti. "Aslında daha önemli bir problemimiz var ama bunu nasıl karşılayacağınıza pek emin olamıyorum."

En sonunda gözlerimdeki ağırlıklar biraz hafifledi ve konuşanları görmek için gözlerimi açmaya çalıştım ama odada o kadar fazla ışık vardı ki başarısızlıkla tekrar geri kapattım.

"Doktor Garner hastanın bilinci yerine geldi," dedi yakınımdan gelen yabancı tiz bir kadın sesi. Konuşmalar birden kesildi ve yaklaşan ayak sesleri konuşanların yanıma geldiklerini belli etti. Tekrar gözlerimi açmaya çalıştım ve bu sefer başarılı da oldum. Bulanık görüntüler yavaş yavaş netleşmeye başlayınca burasının bir hastane odası olduğunu anladım. Yattığım yerden doğrulmaya çalıştım ama başımdaki keskin ağrı buna izin vermedi. Üzerindeki pembe kıyafetlerden hemşire olduğunu anlaşılan kadın kalkmamam gerektiğini söyleyip yanımdan uzaklaştı.

NEKROKİNEZİ • ZifirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin