~Wattys2018 Modernistler kazananı~
*TAMAMLANDI*
🔥
Çok az kaldı.
Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı.
Hepimiz ısınacağız!
Hem de iliklerimize kadar...
-Ciar...
🔥 "Biz hep birbirimizin arkasını kolladık Alice. Şimdi de öyle olacak." 🔥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥
Vera az önce yanımdan gitmişti. Hücreye giremediği için sinirliydi ama yapabileceği pek bir şey de yoktu. Bana kırgın olsa da olanları duyduktan sonra bana temiz kıyafetler getirirmiş ve iyi olup olmadığımı sormuştu. Hala bana soğuk davranıyordu ama bunun için onu suçlayamazdım. Onları geride bırakıp kaçmaya çalışmıştım, şimdi yüzüme baktıklarına şükretmeliydim.
Vera gittikten sonra hücrenin küçük banyosunda zorlukla temizlendim. Açık yaralarım sızlıyordu, vücudumun her yeri ise o kadar çok ağrıyordu ki dayak yemiş gibi hissediyordum. Gerçi teknik olarak biraz dayak yemiş de olabilirdim.
Cara geldiğinde köşedeki küçük yatağa yatmış ve tavanı izliyordum. Seçme şansım olsaydı ben başka birisinin gelmesini dilerdim ama o şansımı çoktan kaybetmiştim. Yine de Cara görmek isteyeceğim son kişiydi. Tabii Elza'dan sonra...
"Yeter Cara!" dedim yüzümdeki elini iterek. Yarım saattir yaralarımı temizlemekle uğraşıyordu ve benim canım artık fazlasıyla sıkılmıştı.
Ethan'ın onu beni sorgulamak için yolladığı belliydi. Kaçmama kimin yardım ettiğini öğrenmeye çalışıyordu ama Cara bunun konusunu dahi açmamıştı.
Bana aldırmadan alnımdaki yaranın üzerine bir yara bandı yapıştırıp geri çekildi. Ben gitmesini beklerken o yere oturup duvara yaslandı. "Benimle uyumayı düşünmüyorsun değil mi?" dedim sesimde hiçbir alay belirtisi olmadan.
"İyi fikirmiş. Eski günleri yad ederiz."
Ah! Saçmalık!
"Şimdi de sana sarıldığımı söylemeyeceksin umarım."
"Kuala gibi yapışmana sarılmak denirse, evet."
Bıkkınlıkla iç çektim. "Cara..." Cümlemi tamamlamama izin vermedi.
"Emir böyle Cia- Alice. Yani bir süre seninle kalacağım."
"Bak! Bunu Dylan söylediyse..."
"Ethan söyledi."
"Ethan mı?" dedim yüzümü buruşturarak. "Neden böyle bir şey yapsın ki?"
Ah! Tabii ki bir şeyler öğrenebilsin diye. Aslında Elza'yı ispiyonlamak güzel olabilirdi. Kardeşim sağlıklı bir şekilde karşımda olsaydı onunla ilgili bildiklerimi anlatmakta bir an bile tereddüt etmezdim.
