~Wattys2018 Modernistler kazananı~
*TAMAMLANDI*
🔥
Çok az kaldı.
Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı.
Hepimiz ısınacağız!
Hem de iliklerimize kadar...
-Ciar...
🔥 "O kadar çok kaçmaya çalıştım ki en sonunda saklanmayı ve ölüm kadar sessiz olmayı öğrendim. Tıpkı Simsiyah bir gece gibi..." 🔥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥
Sanırım az önce hayatımdaki en romantik anı yaşamıştım. Dylan bunları yapacak biri değildi. Bu beni daha da şaşırtıyordu, ondan böyle bir hareket hiç beklemiyordum. Bugüne kadar hislerini saklamayı ustalıkla başarmıştı ve ben hiçbir zaman ne düşündüğünü anlayamamıştım. Şimdi ise her şey o kadar berraktı ki, o beni seviyordu.
O beni seviyordu ve ben de onu...
Odama girdiğimde kendimi banyoya attım. Bir süre yüzümdeki aptal ifadeyle aynaya baktım. Tahmin ettiğim gibi yanaklarım kızarmıştı. Bu beni daha da gülümsetirken kendime gelmek için bir kaç kez yüzümü soğuk suyla yıkadım. Banyodan çıkmak için kapıyı açtığımda odamda istenmeyen, fazlaca istenmeyen bir misafir beni bekliyordu. Elza yatağımın üzerinde oturmuş kitaplarımdan birini karıştırıyordu ve saçma bir şekilde gayet sakin görünüyordu.
Eninde sonunda bu karşılaşmayı yapacağımızı biliyordum ama bu kadar çabuk olacağını tahmin etmemiştim. Yine de herhangi bir tepki vermeyip onun söze girmesini bekledim. Bu sürede çok uzamamıştı zaten.
"Dylan ve sen..." diye söze başladı, hala kitabın sayfalarını çevirirken bana bakmadı. "Birliktesiniz öyle mi?"
Onun beni umursamadığı gibi ben de onu umursamadan kıyafet dolabına yöneldim. Dolaptan aldığım beyaz bir havluyla yüzümü kurularken ona doğru döndüm. "Avluda duydukların seni tatmin etmedi, bir de benden onaylama mı bekliyorsun?"
Kafasını sonunda elindeki kitaptan kaldırıp beni baştan aşağı inceledi, ardından ayağa kalkarak yanıma geldi. Tiksinti dolu bakışlarla beni tekrar süzerken biraz daha yanıma yaklaştı. "Kazandığını sanıyorsun öyle değil mi?"
"Dylan benim için bir oyun değildi Elza ama doğru kazandım. Ben onun kalbini kazandım."
Yüzünü alayla çevirirken soğuk bir şekilde güldü. "Bu hikayenin sonu nasıl bitecek merak ediyorum."
"Yine tehditlerine başlayacaksan..."
"Hayır, hayır beni yanlış anlama buraya seni tehdit etmeye gelmedim." diyerek sözümü kesti. "Sana söyleyeceklerimi çok önceden söylemiştim ben. Uyarılarımı ciddiye almalıydın. Sana ondan uzak dur demiştim ve sen de beni dinlemedin. Şimdi ise bir kaç kelime söyleyip gideceğim."
"Seni dinliyorum." dedim kollarımı göğsümde bağlayıp zerre samimi olmayan bir gülümsemeyle.
"Sizi tebrik etmek isterdim ama bu durum pek uzun sürmeyeceği için gerek görmüyorum." Bu sözü üzerine gülmeden edemedim, tehdit etmeyeceğim cümleleri buraya kadardı anlaşılan. "Şu anlık hiçbir şey yapmayacağım ama söylediğim gibi sadece şu anlık. Bunları tehdit etmek için söylemiyorum, sadece hazırlıklı olmanı istiyorum."
