~Wattys2018 Modernistler kazananı~
*TAMAMLANDI*
🔥
Çok az kaldı.
Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı.
Hepimiz ısınacağız!
Hem de iliklerimize kadar...
-Ciar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥
Bradley dalgın bir şekilde yemeğiyle ilgilenirken nedense Cara'yı düşündüğüne emindim. Başımı kaldırmadan makarnaya daldırdığı çatalını ağzına götürürken "Lisa, onu gördün mü? Chris'in yanına gittiğimde revirde değildi." dedim.
Nerdeyse beni duymadığını düşünecektim ki, "Merak etme." dedi umursamazca. "O fazlasıyla iyi. Hatta birkaç saat önce onu Elza'yla konuşurken gördüm." Güler gibi bir ses çıkardı. "Kimin hayatını karartacaklarına karar veriyorlardır."
Elimdeki çatalı yerine bıraktım ve bakışlarımı dışarı çevirdim. Yağmur hafifçe çiseliyordu ve hava oldukça kasvetliydi. Birkaç kişi yağmura aldırmadan bahçede dolaşıyordu. Belli ki yağmuru seviyorlardı. Sanırım onları hiç anlayamayacaktım. Ben sudan nefret ediyordum.
Aslında su beni korkutuyordu. Sebebini ise sanırım artık anlıyordum. Annem -Beni evlat edinen kadın- bana neredeyse havuzda boğulacağımı söylemişti. Benim için anlatılamayan bir travma olmalıydı.
"Bir kardeşim var?" İstemsizce dudaklarımdan dökülen bu cümle Bradley'de hiçbir tepkiye yol açmadı. Yine düşüncelere dalmıştı. Beni duyduğundan bile şüpheliydim.
"Chris uyanacak Alice." Söylediği cümleden sonra beni dinlediğine emin olmuştum ama Chris'ten bahsettiğimi düşünmüştü.
"Hayır."
Sonunda bakışları bana döndü. "Bak o..."
"Kast ettiğim Chris değildi." Anlamayarak yüzüme bakmaya devam etti. "Başka bir kardeşim daha var."
Yüzündeki ifade yerini şaşkınlığa bıraktı. "Bir... Bir kardeşim daha mı var dedin sen?"
"Adı Jamie. Jamie Crawford." Boş bakışlarla bana bakmaya devam etti ve tıpkı Dylan'ın bunu ilk duyduğunda verdiği tepkiyi verip Crawford diye mırıldandı.
"Anlamıyorum. Chris'in senden kimseye bahsetmediğini biliyordum ama..." Duraksadı. "Ben onun hakkında her şeyi bildiğimi sanıyordum. Vargas'ın seni aldığı gece tüm ailesini kaybettiğini, sadece senin kaldığını söylemişti. Seni de kaybetmeye dayanamayacağını söylediğinde delirmiş gibiydi. Yani ona inanmıştım." Sonlara doğru sesinde hafif bir nefret sezmiştim ama onun aksine benim içim acıyla dolmuştu.
