NEKROKİNEZİ • Zifir

38. BÖLÜM - Hapisten Kaçmaya Hazır mısın?

Multimedya: Alice (Ciara) - Cara

Fall Out Boy - Centuries

Instagram: e.s.mare
Twitter: e_smare

Keyifli Okumalar...

🔥
"Seni sevdim Dylan!
Ama ben borçlarımı canlılardan tahsil etmem.
Sen de ölmek için fazla güzelsin."
🔥

🔥

Sırtımı boş sokağın duvarına yaslamış kollarımı önümde bağlamıştım.

Dakikalar dakikaları kovalarken "Nerede kaldı bu kız?" diye söylendim. Başımdaki kızıl peruk canımı sıkıyor ve kaşındırıyordu. Gözümdeki mavi lensler ise ayrı bir konuydu. Ah, bir de plastik makyaj vardı. O da beni deli ediyordu. Üzerimdeki ince, siyah, kısa elbise üşütüyor, kısa deri ceket ise beni soğuktan korumuyordu. Nefesimi seslice dışarı üfledim. Görev için bile olsa kılık değiştirmekten nefret ediyordum.

Sokağın başında bir silüet göründü ve yavaş yavaş görünüşü belirginleşirken koşarak yanıma geldi. Sarı saçları gecenin karanlığında bile kendini belli ediyordu. Nefes nefese gibi bir hali vardı. Sesimi alçak tutmakta zorlanarak sordum. "Nerede kaldın Cara?"

Birkaç kesik nefes aldı. Bir türlü konuşmayınca, "Hadi!" dedim ve onu kolundan tutup çektim. Kolunu benden kurtarırken hala nefes nefeseydi.

"Arran'ı oyaladım Cara ama Akrep seni bekliyor. Yaşamak istiyosan ona yakın olmalı-"

"O kahrolasının... Canı... Cehenneme! Chris!" dedi hem titreyen hem de hala nefes nefese bir sesle.

"Ne Chris'i?" dedim ama o ismi duymam bile ürpermeme neden olmuştu. Konuşmaması beni dahada sinirlendirdi. "Ne oldu Chris'e?" diye bağırdım.

"Burada."

"B-burada?"

"Onu gördüm?"

"Ne demek onu gördüm?" diye kükredim.

"Kalsedon'da." Bir an titrediğimi hissettim. Kalsedon MCA üyelerinin takıldığı bir bardı. Chris'in orada olması imkansızdı. Hem de New york'ta.

"Emin misin?"

"Elbette eminim." diye kızdı. "Çok içmiş. Beni gördü. Peşimden gelmeye kalkışınca kaçtım."