Immortal's Fire |Immortal Series Two|

Fire 🔸 40

Note: Shout out kay CheskaDaGingerBreadG

Alessia's POV

LAHAT kami ay hindi nagawang magsalita. Lahat ng tingin namin ay nasa nilalang na nasa aming harapan. Kakatwang katulad din ito kay Faris na hindi itsurang buong tao.

He has long black hair. His ears are similar to a dog placed on top of his head, but his face is so human—but unearthly beautiful. Ang kanyang mata ay kulay ginto. Ang kanyang katawan ay walang damit, ngunit natatabunan ng malalagong balahibo mula sa kanyang bewang pababa. It's like a pants made of fur. His body is so ripped. His fingers are long and slim with sharp nails. He's a perfect definition of a human beast.

Malinis na malinis siya tingnan dahil na rin sa kaputian niya. Then, he must be the Cerberus, in human form. Kapansin pansin ang pilat mula sa kanyang pisnge pababa sa kanyang leeg. Napakunot noo ako dahil sa matinding pamilyaridad ng pilat na iyon.

"Cerberus?" Hindi ko mapigilang sambit habang nakatayo ako sa kanyang harapan. He's towering above me, magkasingtangkad sila ni Elijah. They have the same built and both unearthly beautiful.

"I am, child." Naging sagot niya at parang naging kampana iyon sa aking pandinig. Napakunot ang noo ko at may ideyang pumapasok na sa utak ko na hindi naman ako sigurado kung tama ang naiisip ko. If it's true, then it's hell'a crazy.

Ang boses niya ay kilalang kilala ko. Ngunit ibang iba ito sa itsurang nakasanayan ko sa kanya. Ang pilat niya sa kanyang pisnge hanggang leeg, ito ang pilat na nakita ko sa kanya noon. It doesn't make sense, why did he—

"I am the King of Valeria and we are here for a purpose." Saad naman ni Elijah na siyang dahilan para maputol ang pag-iisip ko.

The Cerberus' golden and judging eyes went towards Elijah's. Tahimik kaming lahat at wala kaming balak na magsalita.

"The king of Wysteria. I know you, your majesty." Sagot naman ng Cerberus ngunit hindi ako sigurado kung iyon nga ang dapat kung itawag sa kanya.

"May I know your name?" Seryosong tanong ni Elijah dito kaya napalunok ako. Ito ang hinihintay ko na sagutin niya para makumpirma ko na ang hinala ko.

"I am called..." saad niya na halos pagpawisan na ang kamay ko dahil sa antisipayon. "Sudanni." Pakilala niya na ikinabigla ko.

Sudanni? Napakurapkurap ako. Hindi ito ang inaasahan ko. Hindi ang pangalan na iyan. Dahil ang inaasahan ko ay si Erigor. Siya ang iniisip ko dahil sa pagkakapareho nilang dalawa. Pati boses ay pareho din. Ngunit maaaring mali din ako dahil kung tutuosin, hindi ko masyadong mamukhaan si Erigor kung malinis siyang tingnan at maayos ang buhok.

Pero ang boses niya, ang pilat sa kanyang pisnge. Ang tindig niya at sukat ay magkakapareho. Ngunit Sudanni ang pangalan niya at hindi Erigor. O baka naman hanggang ngayon ay hinahabol pa rin ako ng ala-ala niya kaya pati si Sudanni ay napagkakamalan ko na?

"I know your purpose for coming here. It was destined until today that the true king will be retrieving all of the three relics. To revive the holy weapon who can defeat the Dark Lord." Saad niya sa akin at napatingin ako sa lupa. His eyes is like a sharp blade that pierces through me.

Iyan nga ang dahilan namin ngunit naiwala ko iyon. Hindi ako naging maingat at hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Sudanni na naiwala ko ang relikya. How will I tell him because of my negligence, I lost it?

"W-we lost i-it." Mahinang saad ko. Ni hindi ako tumingin sa kanyang ginintuang mga mata. Natatakot ako sa magiging reaksyon niya. Natatakot ako sa pwedeng gawin niya dahil naiwala ko ito.

"You...lost...what?" Pakiramdam ko ay may yelong dumaan sa aking likod na ikinatindig ng mga balahibo ko. Nagsimulang manginig ng kaunti ang tuhod ko ngunit pilit kong pinapakalma ang sarili ko.