Immortal's Fire |Immortal Series Two|

Fire 🔸 43

Alessia's POV

WHO could have thought that death itself will come to me. To take away my soul without any reason? Hindi dapat ganito ang nangyayari. Ang isang reaper, kumukuha lang ng isang kaluluwa kung patay na ang isang imortal. Buhay na buhay ako at hindi pa ako patay para sunduin na niya! Does his eyes been defective somehow?

"N-no. Why are you taking someone else soul who's not even dead in the first place!" Hindi ko mapigilan na maisigaw. I am very much alive to be treated this way. I am not dead and definitely will not be! This reaper might be dreaming or something.

You believe that in this world, you are alive. You are a scarped soul, child. It's time for you to go back to where you are supposed to be. Defying your fate will only cause misery to the living. Saad ng reaper at napaatras ako dahil sa sinabi niya.

I am what? A scarped soul? Anong ibig niyang sabihin? Anong ibig niyang sabihin na isa lamang akong takas na kaluluwa? Hindi ako patay para sabihin niya iyon. Paanong isa akong takas na kaluluwa? Nahihibang na ba ang reaper na ito kaya kung anu-ano ang sinasabi niya?

"I am not a scarped soul, reaper. I am alive, and you cannot take away my life just because you want to. You will be violating the nature's law if you will take someone else soul from a living person!" Asik ko sa kanya. Hindi maaaring kunin niya ang aking kaluluwa lalo na at hindi ko naiintindihan ang kanyang dahilan.

There is no violation, since you, from the very beginning is a scarped soul. You are not meant to be born again, but a meddlesome sorcerer was able to reborn you again as a human. Hiding your scent and tracks, living as a human will never erase the fact of what you truly are. A scarped soul who's meant to be diminished in hell. Turan nito at ang kanyang mga daliri na lahat ay mga buto ay mahigpit na nakahawak sa kanyang pang-ani.

Mas lalo akong nagugulohan sa kanyang sinasabi. Pakiramdam ko ay ibang nilalang ang kanyang tinutukoy. Napagkakamalan lang ba kaya niya ako? Ngunit biglang tila usok itong nawala dahil biglang may lumitaw mula sa bungad ng kaparangan na isang malaking Minotaur. Mukhang nagambala ang reaper at hindi siya maaaring makita ng ibang buhay na nilalang.

Nais kong magtanong at malaman kung bakit niya ako tinatawag na ganoon, ngunit mas gugustohin ko pa na hindi masagot ang katanungan ko kaysa makaharap ko ulit ang kamatayan. I rather have a confused mind than being dead. Napatingin ako sa Minotaur na ngayon ay umuungol dahil nasasaktan ito sa nga tinamong sugat sa katawan.

Malalaki ang sugat ng Minotaur at hindi ako nito napapansin. Bumagsak ito sa lupa at dinig na dinig ko ang malalakas at malalim niyang hininga. Steam is releasing from his nostrils and his body is stained with blood. Tumakas ba ito sa kagulohan?

Hindi naman ako makagalaw dahil natatakot ako na baka makita ako nito at ako na naman ang pupuntiryahin. I already have so much troubles today and facing a minotaur is not on my list.

"You gotta be kidding me. Wala na bang katapusan ito?" Desperadang saad ko. Dapat makaalis ako sa lugar na ito o kaya ay makapagtago ako dahil hindi ko alam kung ano ang mangyayari kung makikita ako ng halimaw na ito.

Kaya habang abala ang halimaw sa pag-ungol nito dahil sa mga sugat na tinamo, dahan dahan naman akong umatras palayo. I should get somewhere out of his line of sight. This monster is dangerous. I am brave, but I know if I can win a battle or lose. A smart person knows when to charge and when to retreat. Sa mundong ito, dehadong dehado ako sa umpisa pa lang.

But all the omen falls on me when something I stepped on. It created a loud crack reverberated in the entire terrain. The minotaur immediately look into my direction where the sound is coming from. I gulp as soon as I met the monster's eyes. Now, I am totally doomed.