ငါ့တပည့်တွေက ဘုရင်တွေ

အပိုင်း 79+80

အခန်း ၇၉ : အာဒိကပ္ပဓားသိုင်းကျမ်း၊ ငြိမ်းချမ်းလှသောတောင်တန်းနှင့်မြစ်ပြင်များ

အာဒိကပ္ပဓားသိုင်းသည် အဆုံးမဲ့အသက်ဓာတ်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေချေသည်။

ယခု ဟွမ်းကျန်းကျန့်သည် သွေးမီးတောက်မိစ္ဆာနည်းဗျူဟာကိုအသုံးပြုထားသောကြောင့် သူ့ခွန်အားသည် အဆပေါင်းများစွာတိုးပွါးနေပြီး ချန်းယွမ်အဆင့်ကိုပင် ယှဉ်နိုင်စွမ်းရှိသည်။

ယဲ့ချိုးပိုင်က နယ်မြေလေးခုအဆင့်သတ်မှတ်ချက်စာရင်းပေါ်ရှိပညာရှင်တစ်ဦးကို သုတ်သင်နိုင်ခဲ့သော်လည်း သူသည် အကူပစ္စည်းနှင့် အကူကိရိယာများကို မှီခိုနေရဆဲဖြစ်၏။

တစ်ဖက်လူကို ယှဉ်နိုင်မလားဆိုသည်ကို ယဲ့ချိုးပိုင်မသိသော်ငြား စမ်းကြည့်ချင်မိသည်။

ယဲ့ချိုးပိုင်၏ခန္ဓာကိုယ်ထက်မှာ တိုက်ခိုက်ရေးအရှိန်အဝါများဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး သူ့မျက်ဝန်းထဲရှိ တည်ငြိမ်နေဟန်အမူအရာကိုမြင်သောအခါ ဟွမ်းကျန်းကျန့်မှာ မှင်တက်စွာငေးမကြည့်ဘဲမနေနိုင်ချေ။

ထို့နောက် သွေးများက ငယ်ထိပ်အထိဆောင့်တက်လာပြီး သူ၏ဆင်ခြင်တုံတရားကို မောင်းထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ သူ အမျက်ခြောင်းခြောင်းထွက်သွားလေ၏။

ဤသည်မှာ သွေးမီးတောက်မိစ္ဆာနည်းဗျူဟာ၏ နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးပင်။

သတိမမူမိဘဲ ဖိနှိပ်မထားနိုင်လိုက်လျှင် မန္တန်ရွတ်ဆိုသူ၏စိတ်ဝိညာဉ်ဆီကို ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ထိုသတ်ဖြတ်ရေးစျာန်အဘိညာဉ်များက တိုးလျှိုးဝင်ရောက်ချဉ်းကပ်လာပြီး သတ်ဖြတ်ဖို့သာသိတော့သည် သတ်ဖြတ်ရေးယန္တရားတစ်ခုဖြစ်လာစေသည်။

ဟွမ်းကျန်းကျန့်သည် ယဲ့ချိုးပိုင်ကို ဤနေရာမှာပင်သုတ်သင်ပစ်ဖို့ရာကြံရွယ်ထားပြီး နောက်ဆုတ်နိုင်မည့်လမ်းတစ်စပင် ပေးမထားဟုဆိုနိုင်လေသည်။

ထိုကဲ့သို့သောစွမ်းရည်မျိုးမှာ ကြောက်ခမန်းလိလိပင်။

အပင်နုတုန်း မချိုးထားလျှင် နောင်တွင် နေမဝင်အင်ပါယာကြီးဆီသို့ ပျက်သုဉ်းခြင်းများ သယ်ဆောင်လာပေလိမ့်မည်။