Her Eyes #Wattys2018 Winner

Chapter 7

[Ryoichi]

Nadatnan ko sa kitchen si Reed na nakadukdok sa island at tulog na tulog na. Napangiti naman ako sa itsura niya. She looked so cute. So innocent while sleeping. So serene.

My heart starts to pound again, but not due to arrhythmia, rather because of the sight. She is a dangerous angel.

There's something weird happening on me that I can't explain.

I sat beside her and put my hands on her cheeks. "Hey, you're a dangerous woman if you just know it."

Her hair up on bun makes her looks more cute. I know she's aware of what she's capable with. I can't help but slide my hand on her flawless face.

My heart racing. Damn! Ano ba nangyayari sa akin? She slightly stirred kaya linayo ko ng kaunti ang kamay ko sa kanya. Dumukdok na rin ako sa harap niya at tumitig sa maamo niyang mukha.

Still my heart pounding as if there's an earthquake while staring at her but at the same time she calm the storm of unexplainable emotions on me.

Walang ibang naririnig sa lugar kundi ang mahina niyang paghinga at ang hangin na mula sa labas na pumapagaspas sa kurtina at humahampas sa pintuang salamin.

Hindi ko na namalayan na sa sobrang pagtitig ko sa kanya ay tila nahahalina ako sa musikang hatid ng malamyos niyang paghinga, at ang maamo niyang mukha ay tila dinadala ako sa ibang lugar.

I just felt my eyes drooped as my senses became blurry and I drifted to sleep.

"Ichi.." I barely open my eyes as the rays of sun directed in my face. Nakaramdam ako ng magaan na pagtapik at pagyugyog. "Hey, Ryoichi, wake up."

Nakaamoy ako ng kung anong matamis na inilapag sa harap ko kaya sinubukan kong buksan ang mga mata ko. Namulatan ko ang maamo niyang mukha at nakapusod na buhok. "Good Morning," ginawaran niya ako ng isang matamis na ngiti bago tumalikod at tinuloy ang pagluluto.

"Nakatulog ka rin sa island, pasensya na riyan lang ako nakatulog, pagod siguro sa byahe." Malaki ang pasalamat ko na Sabado ngayon dahil kung hindi baka late na ako. Tinignan ko ang terasa na ngayon ay naka bukas na. "Gusto mo ba kumain sa terrace?" Tanong ko sa kanya.

Humarap siya sa akin at tila nagningning ang paningin niya kasabay ng agarang pagtango. Lihim akong napangiti sa ginawa niya, I find it too cute for her age. Naririnig ko ang pag hum niya habang patuloy na nagluluto.

"Si Kuya Dino?" Tanong ko sa kanya. Nilingon niya ako atsaka bumalik muli sa niluluto. "Nasa garden ata, nakagalitan nga niya ako kasi raw bakit dito tayo natulog," narinig ko ang mahina niyang pagtawa at tila musika yon.

I shook of my head, kailan ka pa naging maalam sa ganyang detalye, Ichi? Just get a grip of yourself!

Ngiti na lamang ang sinagot ko. Inilapag pa niya ang bacons, pancakes, eggs at ang mabangong sinangag sa counter top.

"Kailan tayo babalik?" Tanong niya. Tumingin ako sa kanya at pumalumbaba. "Baka mamaya, alam ko naman na kailangan mo pang bantayan si Rin." Pumalumbaba siya nang nakaupo na siya sa tapat ko.

I can't fight the urge to touch her that's why I reach for her hand pero tila ako nakukuryenteng binawi rin yon. Alam kong para akong tinakasan ng kulay at kulang na lang ay takasan na rin ng ulirat. What the fuck was that?

Kinalabit niya ako pero napaigtad ako. "Ayos ka lang?" Ngumiti ako sa kanya at tumango na lamang. I only see predictions in dreams but why in touch now? Ngumiti siya at iniabot sa akin ang sinangag. "Kain ka na," iniabot ko rin iyon at ngumiti lang.

Bakit ganon na lang ang takot ko nang makita ang maaring mangyari sa kanya?

[Reed]