(Story Completed)
How do you get over with someone who meant the world to you when she was gone so suddenly? How much are you willing to sacrifice for the one that you love the most?
Pero ang sabi nila, kapag may umalis, lagi raw mayroong bagong dum...
Natataranta na ako. Hindi sinasagot ni Jana lahat ng tawag ko pati na rin messages. Sinubukan ko siyang tawagan ulit. But this time, out of coverage na.
Sinubukan ko ulit siyang i-text.
Me: Jana. Ano nangyayari? Jana: Kier... my love... help me.. Me: Jana? Nasaan na kayo?
Tatawag na sana ako sa airport para i-check ang flight nila dahil baka may masamang nangyari, ngunit muli akong nakatangap ng text message sa kanya.
Jana: Help me Kier... I miss you so much...
Jana: Hahaha I'm okay my love, just missing you though. Sorry nawalan ng signal. Nandito na kami sa Saudi.
Me: Ugh! Jana my love miss na rin kita, sobra. Pero pinakaba mo ko ah. Huwag mo na uulitin 'yon, akala ko may nangyari sa inyo na hindi maganda.
Jana: Opo my love. Sorry. Sa FB tayo chat. I'll send you my pic.
Kinabahan ako sa nangyari pero at the same time natuwa din. Dahil safe sila at dahil sa na surpresa na naman niya ako.
Nagpadala sa akin si Jana ng selfie picture niya sa FB.
*Jana sent a photo.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Me: Ganda naman talaga oh. Na-miss tuloy kita lalo. Uwi ka na dito.
Jana: I miss you too. Konting tiis, my love.Kakarating ko lang eh.
Dahil sa pinadalang niyang selfie, mas lalo ko siyang na-miss. I wish she didn't have to go, but that will mean me being selfish. Ang ganda niya talaga, minsan nakakapag taka kung paano ko napasagot ang babaeng 'to. Naalala ko tuloy kung paano kami nag kakilala two years ago...
(Flash back -- two years ago)
Aminado ako, tila napaka anti-social kong tao dati. It was just me and Pogi back then. My parents live in province, happy and retired. Dito naman ako sa Manila dahil dito ko gustong tuparin ang pangarap ko na maging lawyer.
Anyway, it's not about me and my dreams. It was about one bright day, and a good day to walk at the park. Si Pogi ay kagat kagat na ang tali niya na para bang nag papahiwatig na, "Ipasyal mo ko master please". So that's what we did, naglakad kami sa park. Ang ganda ng view sa park ng araw na iyon, dahil napaka aliwalas ng paligid at kaonti lang ang mga tao. Ang mga puno ay mistulang kulay yellow at orange, habang sa sahig naman ay makikita mo ang mga dahon na nalalag mula sa puno na lalong nag paganda ng tanawin. Kinuha ko ang pagkakataon na kuhaan ng litrato ang magandang paligid na nakikita ko. Nag enjoy ako sa simoy ng hangin at sa ganda ng paligid. Dahil do'n, hindi ko namalayan na wala na naman si Pogi sa tabi ko. Agad kong hinanap ang aso ko sa buong park hangang sa napunta ako sa may bandang garden.
Nakita ko na si Pogi, ayun kumakaen. Pero sa harap niya ay may babaeng naka-dress na puti. Mukhang 'yon ang nag papakain sa kanya. Tinawag ko si Pogi para lumapit sa akin, "Pogi! Come here buddy!"
