Esmer |İtalyan Adamlar Serisi 1|

34 || Veda

İnsanlar gider, gider ama bıraktıkları kalır..

Bu gece çok ama çok değişik bir geceydi, gökyüzünün rengi bile bir farklıydı. Parçalı bulutlar öbek öbek dağılmış gökyüzünde değişik bir görüntü oluşturmuşlardı. Barkın Bey'in evinden buraya gelinceye kadarda bana puslu havada eşlik etmişlerdi. Ellerim cebimde yokuşu ağır adımlarla çıktım, çünkü yürümek için artık takatim kalmamıştı. Otobüsten indiğimde takside bulamamıştım ve Marcoyu da aramak istemiyordum. Çünkü evin içerisine girip girmeme konusunda emin değildim. Yağmur bardaktan boşalırcasına yağıyordu ve üzerimde tek bir kuru yer bile kalmamıştı. Birkaç adım daha atıp olduğum yerde öylece durdum, evi görebiliyordum.

Gök yeniden gürlediğinde her yer aydınlanmıştı, bakışlarımı etrafta gezdirdiğimde ormandaki bütün ağaçları net bir şekilde görebilmiştim. Birkaç saniye daha olduğum yerde durup eve doğru ilerlemeye devam ettim. Göğsümde inanılmaz bir korku vardı, içim üşüyordu. Bu üşüme soğuk havadan değildi, Marino'nun evine girdiğim andan itibaren olacaklardan dolayıydı. Bahçe kapısına yaklaştığımda yağmur sesine telefonumun melodisi karışmıştı, durdum ve abimin çağrısını cevapladım. Zaten bu saatte de ondan başkası aramazdı.

"Abi?" diyerek mırıldandığımda derin bir iç çekme sesi duydum.

"Dışarıda mısın?"

"Evet."

"Sabah İzmir'e geleceğim. Bu gece iyi dinlen."

"Yarın ameliyat mı olacağım? İlk önce bunu sindirseydim, bana ameliyatı neden olduğumu anlatsaydınız. Her şey damdan düşer gibi.."

"Hayır, yarın ameliyat olmayacaksın. Öncelikle testler yapılacak, ardından da bulunan kalbin daha önce ameliyat olduğun hastahaneye transferi olacak. Buradaki işlerimi ayarlayıp annemlerle konuşmam lazım kızıl, sen bu gece iyice dinlen."

"Peki ya kimliğim?"

"Bunu neden istiyorsun anlamış değilim Burçak!"

"Nedenini boş ver. Sen hallettin mi onu söyle?"

"O adam için değil mi? Burçak adam seni-" diyerek sessiz kaldı ve sesli bir nefes aldıktan sonra devam etti.

"O adam üzülmesin diye mi bunca şey? Kimliğini değiştireceksin, bilmeyecek."

"Evet eğer o ameliyattan sağ çıkamazsam kayıtlarımda sahte kimliğim olacak. Burçak bir yerlerde olacak abi ama nerede olacak kimse bilmeyecek. Hallettin değil mi? Konuştun hacker arkadaşınla, o her şeyi yapıyordu. Sonuçta lisede sahtecilikten içeri atılacaktınız, bunu da yapar diye düşünüyorum. "

"Hallettim! Sabah ameliyat olduğun hastanede ol."

"Sabah erkenden beni sana atacağım konumdan alır mısın?"

"Neden toplu taşıma kullanmıyorsun?"

"Çünkü ben böyle istiyorum."

"Burçak keşke hiç âşık olmasaydın abicim? Çok değiştin. Sabah seni alacağım, hazır olursun. İyi dinlen." Dediğinde telefonu kapatmasına izin vermeden bekle diye bağırdım.

"Ne var?"

"Yeni ismim ne?"

"Kezban." Diyerek kapattığında öylece kalakaldım. Telefonuma şaşkınlıkla bakarken şimşeğin ormana düşmesi ile bahçe kapısından içeri girdim. Kapıyı ardımdan kapattığımda içim yeniden ürpermişti, kızıl saçlarım yanaklarıma ve sırtıma yapışmıştı, ayakkabılarımın içi bile ıslanmıştı.