epasyak bu bölümü sana ithaf ediyorum🤍
Romanda adam sevdiği kadın hakkında şöyle bir cümle kuruyor: "Bu kız, kendim olmam için bende eksik olan tek şeydi."
Kinsun/ Pes Etme Mucizeler Yolda
Beynimde bir sürü düşünce yankılanıyordu. Kafamın içi sanki büyük bir okyanustu ve milyonlarca balık bu okyanusun içinde yüzüyordu. Derin bir nefes aldım ve avuç içlerimi şakaklarıma yasladım, gözlerimi kısa bir anlığına kapattığımda kolumda Marino'nun elini hissettim.
"Anlat bana, düşüncelerini benimle paylaş." Dediğinde sesindeki şefkat içimi titretmişti. Gözlerim hafifçe aralandı ve yüzündeki o ifade yutkunmama neden olmuştu. Birkaç dakika önceki öfkeden tek bir kırıntı dahi yoktu, yüzünde büyük bir acı vardı. Kim bilir yüzüm ne haldeydi ve bana acıyordu.
"Bana öyle bakma." Dedim ve mırıldandım.
"Ben acınacak bir durumda değilim."
"Değilsin, sadece canının acıması beni kahrediyor." Bileklerimi hafifçe tuttu ve ellerimi avuçlarının içine alarak hafifçe sıktı.
"Söyle kızıl, ne hatırladın?"
"Bu hayatımda yeni bir şey değil, sadece" birkaç saniye duraksadım, yutkundum ardından da devam ettim.
"Rüya ve gerçek arasında sıkıştım, rüyamda gördüklerimin gerçeğin bir yansıması mı olduğunu düşünüp duruyorum. Yoksa sadece bu bilinçaltımın bir oyunu mu emin değilim. Bu hatırladığımı birkaç kez daha görmüştüm ama şimdi rüya olmadığına eminim."
"Dinliyorum." Büyük bir sakinlik ile mırıldanırken onun bu duygu değişimlerine yetişemiyordum. Bir anda sakinleşip bir anda öfkeleniyordu.
"Ormanlık bir yolda yüksek bir arabanın içindeyim, önümüzde beyaz renkte araç var. Bu aracın benim içinde olduğum aracı zorladığını hatırlıyorum. Yani aslında bunlar rüyamda gördüklerim ama biraz önce hatırladıklarım artık bunun rüya olmadığını gösteriyor." Sessizce yüzüme bakmaya devam etti. Bunları anlatırken ara sıra zamana ihtiyacım olduğunu anlamıştı ve bundan dolayı ona içten minnet duydum.
"Araç otobüse kaza yaptırıyor." Elim sol kaşımın üstüne gitti, içim titrediğinde yutkunmadan edememiştim. Bir anlığına çığlıkları anımsadım, herkesin yerinden kalkıp endişe içinde öylece baktığı gözlerimin önünde belirdi. Görüntünün gitmesi için gözlerimi kırpıştırdım ama gitmemişti oradaydı.
"Otobüs ağaca çarptıktan sonra devrildi. Yani yoldan çıktı ağaca çarptı ve sağ tarafa doğru yanlamasına düştü." İki elimi alnımın biraz üstüne koyarak başımı hafifçe öne eğdim. Kulaklarımda kırılan camların sesi yankılandı, çocukların ağladığı kadınların çığlık attığı ve dua okuyan insanların sesleri gittikçe kafamın içinde arttı.
"Sonra ne oldu?" bu sefer dayanamamıştı, bu merak sesine minik pırıltılar halinde karışmıştı.
"Otobüs yan devrildiğinde ben yukarıda kalan taraf oldum ve kemerimi bağladığım için hala oturduğum yerdeydim. Savruldum evet ama fırlamadım, o sırada kaşımı çarpmış olmalıyım orayı hatırlayamadım." Dediğimde beni kendisine çekti ve sarıldı. Bu sarılmasını geri çevirmedim çünkü buna ihtiyacım vardı.
"Başka bir şey hatırlıyor musun?"
"Hayır hatırlamıyorum, daha sonrasında belki de bayıldım."
"Kızıl" dedi sonrasında saçlarımın arasında dudaklarını hissettim.
"İtalya'da gözlerini açtığında kırıklarının olduğunu söylemiştin. Hatırlamadığın o anda yani kazadan sonra demek ki direkt olarak bu ülkeye geldin."
YOU ARE READING
Esmer |İtalyan Adamlar Serisi 1|
ChickLit|Yetişkin İçeriklidir.| Genç adamın gözleri önce kızıl saçlarda daha sonra süt beyazı olan tende gezdi. Tanrı biliyordu ya genç kadınla bedenlerini her birleştirdiğinde cehennemde yanıyordu. Ellerini kadının teninde gezdiğinde usulca fısıldadı. "T...
