Kod Adı: Bay Sapık [Wattys2016 Kazananı]

-22- Gece yarısı... Sokakta...

Medya: Bukre! 

Bukre'den

Ah, hayır sesli mi düşünmüştüm ben? Hepsi bana bakıyordu ve bu çok utanç vericiydi. Poyraz ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu. Rezil olmuştum resmen, onu düşündüğümü kesin anlamıştı. Utançtan kızardığıma kesinlikle emindim. Yutkundum. Denge aldığım portmantoya daha sıkı tutundum. Aslıya baktığımda beni kurtarmak ister gibiydi. "Hadi salona geçelim"

Sırasıyla hepsi salona geçti. Fark ettim ki Poyraz bana bakmayı ihmal etmemişti. Aslı da salona geçince derin bir nefes alıp bende salona doğru ilerledim. Hepsi oturmuştu. Ben de Aslı ve Keremin arasına oturdum. Karşımda tekli koltukta Poyraz oturuyordu. Ah hadi ama benden başka her yere bakıyordu. "E Sinan nasılsın?"

Sinan gülümseyerek "İyiyim" dedi.

Bir anlık cesaretle Poyraza sordum. "Sen nasılsın?"

Bir anlık ona sorduğumu anlamadı. Ya da anlamamazlıktan geldi. Ona sormuştum çünkü onunla konuşmaya, sesini duymaya ihtiyacım vardı. Dudaklarını yaladı. "İyiyim, ya sen?"

"İyiyim" İşte yine yalan söylemiştim. Eğer Pinokyo olsaydım Poyraz hayatımda olduğu sürece burnum uzamaktan helak olurdu.

Aslı söze atlayarak "E, hayat nasıl gidiyor? Şirket sizi yoruyor mu?"dedi.

Kerem gülümseyerek "Harika gidiyor" dedi.

Yazar'dan

Biraz daha konuştuktan sonra Aslı "Beyler aç mısınız? Bu tatlı sohbetimize masada devam edelim" dedi.

Hepsi masada yerlerini aldı. Sinan gülerek "Bunların hepsini siz mi yaptınız?" diye sordu. Aslında yemek dendiğinde bu iki kızdan sadece makarna falan beklemişti.

Bukre güldü. "Ne o yoksa makarna falan mı bekliyordun?"

Anıl dudak bükerek "Şahsen ben makarna bekliyordum" deyince Sinan da ona katılırcasına "Ben de" dedi. Aslı bir yandan servis yaparken diğer yandan da sohbete katıldı. "Size şaşırttığımıza sevindim"

Çorbalar içilirken pek bir sohbet olmadı. Herkes susmayı tercih etmişti. Sıra ara yemeklere gelince Kerem konuşmak için konu açtı. "Bir günde biz size yemek yapalım"

Bukre kaşlarını kaldırdı. "Ölmek için daha çok gencim"

Arda gülerek "Sence yemekleri biz mi yaparız? Dışarıdan alır size de biz yaptık diye yediririz" dedi.

Bukre Poyrazı kışkırtmak istercesine "Şu konuda anlaşalım Ebru ve diğerlerine yaptığınız oyunları biz yemeyiz!" dedi. Bu adamı rahatsız etmek çok fazla hoşuna gidiyordu.

Poyraz sadece gülmekle yetindi fakat Bukrenin ne yapmak istediğini anlamıştı. Sıra tatlıları gelince Bukre mutfağa gitti. Buzdolabını açıp ilk önce Kupta muhallebileri tepsiye koydu. Oreolu Çilekli Kupu gecenin devamında yerlerdi. Salona geri döndüğünde gülen Poyrazı gördü. Olduğu yerde tutuklu kaldı. Kendine gelince Aslıya tepsiyi uzattı. Aslı da herkesin önüne tatlısını koydu. Tatlı yerken muhabbet daha iyiydi. En sonunda Bukrenin canı sıkıldı. Tatlılarda bitmişti zaten. "Hadi bir şeyler yapalım"

Anıl atlayarak "Şişe çevirmece oynayalım" deyince Aslı gülerek "Aman sakın! En son oynadığımızda biz sizin evi terk etmiştik, şimdi de siz terk edersiniz falan o yüzden boş verelim" dedi. Herkes Aslıya katıldığını belli eden homurtular çıkardı.

Sinan sırıtarak "Aslında benim aklımda çok güzel bir oyun var." dedi.

Kerem iç çekti. "Söyle"

Yutkunup konuşmaya başladı Sinan. "Kim, kiminle, ne zaman, nerede, ne yaparken, kim gördü, ne dedi"

Aslı yerinden kalkıp "Kâğıt, kalem getiriyorum" dedi. Bayılmıştı bu fikre.

Beş dakika sonra oyun için her şey hazırdı. 'Kimi'yi yazmak için kağıt Poyraza uzatıldı. Poyraz yazdıktan sonra Bukreye uzattı. Bukre de 'Kiminle'yi yazacaktı. Biraz düşündükten sonra 'Poyrazla' yazdı. Sırasıyla herkes bir şeyler yazınca en son okuması için kağıt Bukreye uzatıldı. Bukre kıvrılmış kağıdı açtı. Tam okuyacakken gördükleriyle ağzı açıkta kaldı. Okuyamazdı bunu. Kağıdı masanın ortasına attı. "Ben bunu okumam"

Anıl kağıdı alarak okumaya başladı. "Bukre ve Poyraz..."

Oda da bir an gülmeler ve 'ooo' sesleri yankılandı. Bukre utançla kafasını masaya doğru eğdi.

Poyraz şaşkınlıktan konuşamadı. Kime 'Bukre'yi o yazmıştı. Kiminleyi de Bukre yazmıştı. Ne yani 'Poyraz' mı yazmıştı?

Anıl herkes susunca okumaya devam etti. "Gece yarısı... Sokakta..."

Sinan kahkaha attı.

Anıl da kahkaha attı. "Sevişirken..."

Herkes yeniden 'ooo' sesleri çıkardı. Kim bilir hangi akıl yoksunu yazmıştı o kelimeyi?!

Anıl herkesi susturup devam etti. "Sinan gördü... 'OMG!' dedi"

Herkes gülerken Bukre başını kaldırıp "Gülmeyin be!" diye bağırdı. Acayip sinir olmuştu. Poyrazda gülmemek için kendini zor tuttu. "'Sevişirken'i kim yazdı lan?" derken bile kendini zor tutuyordu.

Sinan gülerek "Ben... 'Sinan'ı kim yazdı?" diye sorup herkese kötü kötü baktı.

Kerem gülerek elini kaldırdı.

Yeniden oynamaya başladılar. Kağıt sırasıyla elden ele geçti. Bukreye 'Nerede' denk geldi. Biraz düşünerek 'Havuzda' yazdı. Kağıt okunması için Aslıya uzatıldı. "Arda ve Anıl... Öğleyin... Havuzda... Öpüşürken..."

Kahkahalar yükselirken Arda ve Anıl "'Öpüşmeyi' kim yazdı?" diye homurdandılar.

Kerem onları susturunca Aslı okumaya devam etti. "Sinan gördü... 'Beni de aranıza alın' dedi"

Herkes gülmekten helak olmuştu. Acayip komik olmuştu bu sefer.

Yeniden oynamaya başladılar. Kâğıt sırasıyla elden ele geçti. Bukreye 'Kim' denk geldi. Düşünürken Poyrazın ona kaş göz işareti yaptığını gördü. İlk anlamasa da Keremi işaret ettiğini anladı. 'Kerem' yazdıktan sonra kağıdı Poyraza uzattı.

En sonunda okunması için kağıt Poyraza verildi. "Aslı ve Kerem..."

Aslı kızarmıştı. Kerem ise sadece gülümsedi. Sonucunu merak etti.

Poyraz herkese baktıktan sonra okumaya devam etti. "Sabahleyin... Havuzda... Birbirlerini sevdiklerini söylerken..."

Herkesten küçük çaplı bir 'ooo' sesleri çıktı. Poyraz okumaya devam etti. "Nikah memuru gördü... 'Hadi evlenin' dedi"

Aslı kıpkırmızı oldu. Bukre şaşırdı. Böyle beklememişti. Biraz daha oynamaya devam ettiler. Saat on bir olunca hepsinin canı sıkıldı. Bukre mutfağa gidip Oreolu Çilekli Kupları getirdi. Sohbet edip tatlı yemeye başladılar. Konuyu Bukre açtı. "Amcamlarla olan işiniz nasıl gidiyor?"

Kerem, Poyraz cevap vermeyince cevap vermek istedi. "Şimdilik iyi"

Bukre yutkundu. "Hım... İyi bakalım"

Bukre herkes içeride sohbet ederken biten tatlı kaplarını mutfağa götürdü. Hepsini mutfak tezgâhına koyarken boynunda hissettiği sıcak nefesle arkasını döndü. Nefesini tutmuş yaşadığı küçük çaplı şoku atlatmaya çalıştı. "Önümden çekil bardak alacağım!"