Kod Adı: Bay Sapık [Wattys2016 Kazananı]

-32- "Mevzu derin sana çok fena aşığım"

Medya: Bukre

Bukreden

Bardan içeri girerken Poyraz beni belimden yakalamıştı. Ne yani sevgili miydik şimdi? Gülümseyerek içeri girerken Egeyi gördüm. Peçeteyle burnunu tutuyordu. Onu kullandığımı kabul ediyordum ve bu konuda çocukça davrandığımın da farkındaydım. Aslında Egeye yaptığım haksızlık yüzünden kendime kızıyordum.

Kerem Aslının yanındaydı. Sinan da Keremlerleydi. Arya, adını hala bilmediğim çocuk, Ege ve Can tam da Sinanların karşılarındaydılar. Biz içeri girince herkesin gözü bize döndü. Ben utançla gülerken Aslı pişmiş kelle gibi gülüyordu. Ah bu gerçekte de çok utanç vericiydi.

Poyraz belimi daha da çok sıkıp kendine çekti. "Bir daha sevgilimin yanında birini görürsem yaşatmam!" deyip benim Egeden özür dilememe izin vermeden bardan çıkardı.

Bardan çıktıktan sonra Poyrazın arabasına binerken karnıma giren ağrıyla sertçe yutkundum. Sanki biri karnımı yumrukluyordu. Poyraz da acı çektiğimi görmüş olmalı ki "İyi misin?" diye sordu.

"İyiyim ya parmağımı vurdum da" dedim geçiştirip. Arabaya binerken aklıma gelen şeyle birden öksürük tuttu. Poyraz yine "İyi misin?" deyince onu rahatlatmak istercesine "İyiyim s-sev..." sevgilim diyemeden sustum. Ah bu utanç nereden geliyordu böyle.

Beni kendine çevirtip "Sev- ne?" diye sordu. Yutkundum, bilerek yapıyordu. "İşte şey" diyebildim. Gülüp "Ney?" diye sordu. Dalga geçiyordu benimle pislik.

"S-sevgilim" diye bildim. Alnını alnıma yaklaştırıp gözlerini kapattı. Dudaklarını dudaklarıma değdirip geri çekildi. "Sevgilim, sevdiğim" deyip dudaklarıma yapıştı. Elimden geldikçe karşılık verdikten sonra aklıma yeniden gelen şeyle geri çekildim. "Hadi eve gidelim" dedikten sonra önüme döndüm. Poyraz arabayı çalıştırınca radyoya yöneldim. Denk gelen ilk şarkıyı durdurdum. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı. Aklımdaki şey beni korkutmuştu. Ah, hayır Poyrazın yanında bu olmamalıydı. Karnıma giren ağrıyla dişlerimi sıktım. Normalde bu kadar ağrılı geçmezdi. Hepsi Poyrazın pardon Ebrunun suçuydu. Bugün yaşadığım stresten, üzüntüden dolayı olabilirdi. Geçer diye düşündüm. Bir an önce eve gitmem lazımdı.

Evin önüne gelince aceleyle arabadan çıktım. Kendi evime doğru ilerlerken Poyraz "Nereye?" diye sorunca "Evime" dedim.

"Hayır, bu gece benimlesin" deyince yutkundum.

"T-tamam, pijamalarımı alayım"

"Benim kazaklarımdan birini giyersin" Bırak beni be adam!

Derin bir nefes alıp "Poyraz! Sen git ben söz geleceğim" deyince yüzü ifadesizleşti ama daha sonra "bende seninle geleceğim" dedi. Allah'ım bu adam neden bir kere olsun sözümü dinlemiyor ki...

İçeri girince hızlıca odama yöneldim. Maalesef ki o da benimle birlikte odama gelince birden utandım. Hemen iç çamaşırı alıp banyoya gitmeliydim. Odama girince Poyrazda tam girecekti ki arkamı dönüp "Dur" dedim. Kaşlarını çatılmasıyla "Ne oluyor sana?" diye sorması bir oldu.

"Şey sen salona geç ben birazdan geleceğim" derken karnıma giren ağrıyla yüzümü buruşturdum. Alnıma öpücük kondurup "Anladım" deyip salona doğru ilerledi. Ne demek anladım? Ah hadi ama regl olduğumu anlamış olamazdı değil mi? Kesin anlamıştı. Gerçekten de çok utanç vericiydi. Dolaptan iç çamaşırı alıp banyoya ilerledim. Kısa bir sürede işimi hallettim.

Banyodan çıktığım da yatağım da üstü çıplak Poyrazı görmeyi ummuyordum. Ben odaya girince gözlerini açtı. Karnıma giren bilmem kaçıncı ağrıyla olduğum yerde kaldım. Poyraz fark etmiş olmalı ki yataktan kalkıp yanıma geldi. Yere oturdum, ayağa kalkıp yürüyecek gücüm yoktu. Poyraz da yanıma oturdu. "İyi misin?" deyince kulaklarıma kadar kızardım. Bilerek mi yapıyordu? Hafifçe başımı sallamakla yetindim. Yerimden ona tutunarak kalktım. Ayağa kalkmamla kendimi Poyrazın kucağında bulmam bir oldu. Beni yavaşça yatağa yatırdıktan sonra kendisi yatağın ucuna oturdu. "Hala ağrın var mı?"