Gözlerimi zorlukla açarken her yerimin ağrıdığını hissettim. Dün gece kimseyle muhatap olmamak için eve gitmemiştim. Arabayı kilitleyip şoför koltuğunda uyumuştum. Esneyip kendime gelmeye çalışırken telefonum çalmaya başladı. Çantamdan telefonumu bulup açtım ve kulağıma götürdüm. "Ne var?" Ne kadar da kibarım.
"Malikaneye gelecekmişsin babam çağırıyor"
"Gelemeyeceğim kusura bakmasın" deyip kapadım telefonu Ediz'in yüzüne. Allah bana peygamber sabrı versin. Ömrümü çürüttü hepsi!
Telefonumu yan koltuğa atıp arabayı çalıştırmaya başladım. Eve gidip üstümü değiştirmeliydim. Salak gibiydim zaten, uykusuz ve yorgundum. Yatıp uyumalıyım diye düşündüm. Arabayı park halinden çıkarıp eve doğru sürerken telefonum yeniden çaldı. Telefonu elime alıp arayana baktım. Babamdı. Açıp kulağıma götürdüm. "Ya hemen malikaneye gelirsin ya da..." sözünü kesip "Ya da?" diye bağırdım.
"Olan Poyraz'a olur!" deyip yüzüme kapadı telefonu. Vicdansız!
Poyraz deyince akan sular duruyordu benim için. Arabayı sağa kırıp malikaneye doğru ilerledim.
Poyrazdan
Hastaneden çıkardın hala ellerim sinirden titriyordu. Neyim vardı, neden böyleydin? Doktorlara göre tıbben hiçbir şeyim yoktu. Peki ya neden böyleydim? Kafayı yemek üzereydim. Başım deli gibi ağrıyordu ve ilaçta içsem pek bir tesiri olmuyordu.
Arabama binince tam çalıştıracaktım ki telefonum çaldı. Cebimden telefonumu çıkarıp arayana baktım. Ardaydı, açıp kulağıma götürdüm. "Efendim?"
"Ağabey dün gece neredeydin?"
"Hastanedeydim Arda" deyince "Oh iyi, neyin varmış?" diye sordu.
"Önemli bir şeyim yokmuş ya, tansiyonum çıkıyormuş" deyip yalan attım.
"Anladım, Ağabey ben Nil'le birlikte Ankara'ya gideceğim haberin olsun"
YOU ARE READING
Kod Adı: Bay Sapık [Wattys2016 Kazananı]
Humor#Wattys2016 Koleksiyoncu Edisyonu Kazananlarından birisiyiz! Hiçbir şey tesadüf olmadığı gibi bundan sonra yaşayacaklarıda tesadüf değildi. İzmir onun dönüm noktasıydı. Aşkını, sevdasını, kaybettiklerini bulduğu şehirdi. Hayatı asıl bundan sonra ba...