Ang Lihim ng Lunangayin

Chapter 1

Dapit hapon.
Sa loob ng bakuran ng Unibersidad, habang nakaupo sa sementong bangko sa ilalim ng puno, pinagmasdan ni Luna ang lupa sa kaniyang gilid na nagkulay pula dahil sa natapong inumin ng kaibigang si Tina.

"Ay!" maikling tili ni Tina. "Ano ba 'yan. Sayang naman 'tong red-pool juice ko," panghihinayang n'ya habang dinadampot sa lupa ang plastic na basong lalagyan ng inumin. "Kung bakit naman kasi ang laki ng nakausling ugat ng punong ito, natisod tuloy ako! Sayang, masarap pa naman 'tong bagong juice d'yan sa canteen," inis na wika ni Tina. Nilapitan niya ang basurahan at itinapon ang malagkit na baso.

Hindi maiwasang maisip ni Luna ang madalas niyang makita sa kanilang barrio sa panahon ng tag-init. Ang bukiring nagkukulay pula sa ilalim ng maliwanag na bilog na buwan. Malapit na matapos ang anihan, at muli na naman niyang matutunghayan ang pagpapalit ng kulay nito, katulad ng matingkad na kulay sa lupang kaniyang tinitignan.

"Hoy," mahinang pang-gugulat ni Tina sa kaibigan. "Aba'y kanina ka pa walang kibo ah. Ano ba ang iniisip mo?" tanong niya habang nauupo sa tabi ni Luna at nagpupunas ng tissue sa malagkit niyang mga daliri. "Alam ko na, iniisip mo na naman ang tungkol sa paglipat mo ng school ano? Hay," bumuntong hininga ang dalaga. "Alam mo, nakakalungkot na pagkatapos nitong maiksing bakasyong pinlano natin, mahihiwalay ka na sa grupo. Pero hindi bale, makikita ka pa rin naman namin sa facebook. Makakapagchat pa rin naman tayo basta dadalas-dalasan mo lang ang pag-oonline ha?"

Malungkot na tumingin si Luna sa kaibigan. Hinawakan nito ang payat na braso ni Tina at sinabing, "'Wag n'yo nang ituloy ang plano n'yong pumunta sa lugar namin. Mas maiging –"

"Hoy, kayo d'yan!" sigaw ng isang papalapit na binatang may kalakihan ang katawan. "Bakit ba nag-eemote na naman kayong dalawa? Alam kong ma-mimiss n'yo ang isa't-isa, pero may FB naman. Magkikita pa rin kayo ano!"

"Oo nga, tama ang Sweet ko," maarteng sabi ni Sabel na akbay-akbay ni Randy. "At saka, pupunta pa kami sa inyo ano! Mas maganda kung i-eenjoy na lang natin ang pamamasyal ngayong bakasyon."

"Tama!" wika ni Randy. "Oh, eto na pala si Marvin," sabay tapik sa balikat ng kaibigang kararating lang.

"Ano, tara na?" tanong ni Marvin sa mga kaibigan.

Dinampot nina Luna at Tina ang kanilang bag sa upuan at saka tumayo. Habang nagsimulang lumakad papalayo sina Randy at Sabel, gumitna naman sa pagitan ni Luna at Tina si Marvin, at saka inakbayan ang dalawa.

"Mamimiss ka namin, Luna. Mamimiss ka naming lahat," sambit ni Marvin sabay halik sa pisngi ng dalaga.

May kuryenteng dagling dumaloy sa katawan ni Luna. Ramdam niya ang mabilis na halik ni Marvin na tila ba tumagos sa kaniyang balat. Ang bakas ng malambot na labi ng binata ay naiwang nakadikit sa kaniyang pisngi.

Inalis ni Marvin ang kamay sa balikat ni Luna at ito'y bumaling kay Tina, sabay hinalikan ng mabilis ang mga labi ng dalaga. Pilyong ngumiti ito at saka muling humarap kay Luna.

"Sige, Luna, maiwan ko na muna kayo. Alam kong gusto ka munang masolo nitong nobya ko." Mabilis na lumakad papalayo ang binata at hinabol ang dalawang kaibigang nauuna. Samantalang ang damdamin naman ni Luna ay tila ba mabilis na lumalakad ng walang direksyon sa kawalan.

"Naayos mo na ba ang mga gamit mo?" tanong ni Tina habang sila'y naglalakad. "Kung gusto mo, tulungan ka na namin sa pag-iimpake mamaya paghatid namin sa'yo sa boarding house."

"''Wag na kayong mag-abala, kaunti lang naman ang mga gamit ko, at nakaayos na ang lahat para sa pag-alis bukas."

"Nakuha mo na ba lahat ng classcards at record mo sa school? Nakausap mo ba si Sir Santi kanina? Hinahanap ka niya sa'kin nung nasalubong ko siya sa canteen. Ang sabi niya may sasabihin daw siya sa iyo. Alam mo, malaki ang panghihinayang niya na lilipat ka na ng ibang school. Nagchampion ang class natin this year sa Math quizbee ng dahil sa'yo. Sabi pa niya, kung sumali ka daw siguro last year, baka nakuha din daw natin ang First Place. Sayang daw at aalis ka na dito sa University."