Ang Lihim ng Lunangayin

Epilogo 1.1

Makalipas ang mahigit isang taon.

Habang nakatayo si Isko sa labas ng maliit na kantina malapit sa gate ng Graciano Lopez-Jaena Elementary School, pinagmasdan niya ang mga batang estudyante na sunud-sunod na naglabasan ng paaralan. Tumila na ang mahinang ambon sa hapong iyon. Kani-kaniyang sundo ang mga magulang na nakaabang sa labasan.

Alisto ang mga mata ni Isko na nakapako sa mga unipormadong staff ng paaralan na nagsisilabasan. Nang makita niya ang pamilyar na babaeng kaniyang hinahanap, lumukso ang kaniyang puso. Bumilis ang pintig nito at lumawak ang ngiti sa kaniyang mukha. Ang pagod sa tatlong araw niyang paglilibot sa bayan ng La Paz upang hanapin ang babae ay bigla na lang naglaho nang masilayan ang mukha nito: Ang simpleng hitsurang napakaganda sa kaniyang paningin.

Mula sa kaniyang pwesto, nakita niya ang paglapit ng isang may edad na matabang lalaki sa babaeng kaniyang pinagmamasdan. Biglang kumunot ang noo ni Isko nang idikit ng lalaki ang mukha nito sa tainga ng babae. Animo'y isang paalam na halik ang iginawad ng lalaki bago siya muling pumasok sa gusali ng paaralan.

Siya kaya yung sinasabi ni Tina'ng Sir Santi? inis na tanong ni Isko sa isipan.

Muling pumasok sa isipan ni Isko ang mga napag-usapan nila ni Tina bago siya nagdesisyong umalis ng Maynila.

Ang hindi inaasahang pagkakaibigan nina Tina, Marvin, Sabel, Randy at Isko ay nagsimula noong nakaraang taon ng Hulyo. Sa pamamagitan ni Lola Bising, maayos na naipakilala niya si Isko sa mga kaibigan ni Luna.

Noong kumalat ang balita sa pahayagan tungkol sa marahas na tradisyon sa Lunangayin, nadiskubre ng apat na magkakaibigan ang tungkol sa ugnayan nina Isko't Aling Bising. Nakita nila ang paglabas sa telebisyon ng mag-lola nang sila'y humingi ng tulong sa kapulisan upang kunin ang kapatid ni Isko'ng si Juan sa pangangalaga ni Aling Angela. Ang paglapit nina Tina, Marvin, Sabel at Randy kay Aling Bising upang makidalamhati sa sinapit ng kanilang pamilya ay naging daan upang mabuksan ang pagkakaibigan ng lima.

"Isko!" tawag ni Tina pagkabungad sa kantina ni Aling Bising.

Abala si Isko sa pagliligpit ng mga pinagkainan sa mahabang lamesa. Hindi na gaanong matao sa kainan dahil dapit-hapon na't marami na ang nagsipag-uwian na mga estudyante sa Unibersidad na hindi kalayuan sa kanilang tindahan.

"Oh, ikaw pala, Tina. Anong meron? At bakit mag-isa ka lang?" tanong ni Isko. Napatigil siya sa kaniyang ginagawa at hinarap si Tina na tumapat sa wall-fan na malapit sa kaniyang pwesto. Nagpahangin ang dalaga na para bang init na init.

"Nagpapa-xerox pa sila d'yan sa labas. Susunod na lang daw dito," sagot ni Tina na sumusunod sa pag-ikot-ikot ng electricfan. "Siya nga pala. May magandang balita ako. Alam ko na kung nasaan si Luna."

Nabigla si Isko sa sinabi ng dalaga. Hindi makapaniwala na sa hinaba ng panahong pananahimik ng pangalang Luna ay muli na naman niya itong narinig.

"Anong sinabi mo?" kunot-noong pag-uulit ni Isko.

"Nitong hapon lang, bago kami mag-uwian, nung pumasok ako sa faculty, naabutan kong may kausap si Sir Santi sa telepono." Huminto si Tina sa pagsasalita't tumalikod sa electricfan at pinahanginan ang likod.

"Ha? Eh ano naman ang kinalaman niya kay Luna? Akala ko ba nagresign na 'yang Sir Santi n'yo nung Marso, eh bakit nariyan pa siya ngayon?" inis na tanong ni Isko. Sa tuwing naririnig niya ang pangalang Sir Santi, kumukulo ang kaniyang dugo.

Noong Marso, bago ang bakasyon, habang naghahapunan ang apat na magkakaibigan sa kantina ni Aling Bising, narinig ni Isko ang pag-uusap nila tungkol sa paglipat ni Sir Santi sa Iloilo. Si Sir Santi na guro nila sa Matematika na di umano'y may malaking pagtingin kay Luna. Kaya naman sa tuwing mababanggit ang pangalan ng guro, hindi maiwasang mayamot ni Isko.