Ang Lihim ng Lunangayin

Chapter 33

Pumasok ang dalawa sa loob ng maliit na inn. Bakas sa mukha ni Isko ang pag-aalinlangan habang dahan-dahan nilang nilalakad ang maikling pasilyo patungo sa tanggapan.

"Luna," bulong ni Isko sabay tigil sa paglakad. "Mabuti pa siguro kung –"

"Magandang gabi," bati ng maliit na kulot na lalaking sumalubong sa kanila. Ang kaniyang magkabilang tainga ay puno ng hikaw.

Bahagyang nginitian ni Luna ang lalaki. Bigla siyang nakaramdam ng hiya't hindi niya mabigkas ang nais sabihin.

"Nais n'yo bang kumuha ng kuwarto?" kaswal na tanong ng lalaking nasa edad trenta. Tila ba normal lamang na tanong ang sinabi nito't walang bahid ng malisya.

Tumango na lamang si Luna sabay tingin kay Isko'ng napakamot na lamang sa ulo.

"Halina kayo. Dito na lang tayo sa counter," pagyayaya ng lalaki.

Maliit lang ang silid nina Luna. Tulad ng tinuluyan nilang inn ng kaniyang kapatid, kaunti lang din ang gamit nito sa loob. Sa may gilid ng kama, isang bukas na pintuan ng banyo ang makikita.

"Sa lapag na lang ako hihiga," wika ni Isko at mabilis nitong kinuha ang isa sa dalawang unan sa kama.

"Pero malamig ang sementong sahig," pagtutol ni Luna. "Hindi naman natin pwedeng isapin itong kumot at manipis. Baka magkasakit ka lang pag d'yan ka natulog."

Natigilan si Isko, tila ba nag-iisip sa maaaring gawin habang hawak pa rin ang unan.

"Tabi na lang tayo," lakas loob na suhestiyon ni Luna, kahit na sa kalooban niya'y may natatagong kaba't hiya. Sapagkat ni minsan, hindi pa niya nagawang matulog na may katabing lalaki (bukod kina Lino at sa itay niya na katabi niyang matulog noong bata pa s'ya.) "'Wag kang mag-alala. Hindi kita pagsasamantalahan kung 'yan ang inaalala mo." Dinaan na lang niya sa biro ang kaba.

Biglang ngumiti si Isko. Tila ba hindi n'ya inaasahan ang pagbibirong iyon ni Luna. Dahil doon, naramdaman ni Luna ang unti-unting pagkalma ng kasama.

Matapos makapag-banyo't hilamos. Kinuha ni Luna ang kaniyang telepono sa bag, at saka humiga sa kabilang gilid ng kama – suot pa rin ang maong na pantalon at t-shirt na panlakad.

Habang si Isko naman ang nasa banyo, chineck ni Luna ang hawak na telepono at nakita ang mga bagong tawag at mensahe ng mga kaibigan, at sampung missed call ng kapatid na si Nina.

Hindi niya narinig ang tawag, sapagkat nang magkita sila ni Isko sa terminal ay agad na sinilent niya ang telepono upang hindi na siya magambala sa pagtunog nito. Dahil alam niyang mangungulit pa rin sa pagtawag at pagmemessage ang mga kaibigan.

Lowbat na ang telepono n'ya, kung kaya't hindi na niya magawang tawagan pa ang kapatid. Gumawa na lamang siya ng mensahe upang itext ang kaniyang ate't ipaalam ang pagsama n'ya kay Isko patungo sa Laguna upang puntahan ang ina. Alam niyang maiintindihan ni Nina ang ginawa niyang pagsama, dahil iyon naman ay para sa kanilang ina. Ngunit batid niyang ikagagalit ng kaniyang kapatid ang pagtigil nila sa inn upang magpahinga, kung kaya't hindi na niya iyon sinabi.

Matapos magsend ang text, biglang namatay ang telepono ni Luna. Agad siyang bumangon at kinuha mula sa kaniyang bag ang dalang pantablay (na iniwan sa kaniya ni Nina) upang makargahan ang baterya nito. Matapos maisaksak ang pantablay, ipinatong niya ang telepono sa maliit na lamesang nasa gilid ng kama.

Pagkahiga ni Luna, siya namang paglabas ni Isko sa banyo. Tulad ni Luna, suot rin ni Isko ang maong na pantalon at t-shirt niyang panlakad. Pinatay ni Isko ang ilaw sa kuwarto, ngunit hinayaang nakabukas ang mahinang ilaw sa nakabukas na banyo.

"Ayos lang ba sa'yong nakabukas ang ilaw sa banyo?" tanong ni Isko habang dahan-dahang pumupwesto sa kabilang gilid ng kama. "Naisip ko kasing maganda rin kung may kaunting liwanag dito sa kuwarto."