Wattpad'in teknik sorunu yüzünden yayımladığım bölüm gitmiş. Ek bölümcük yerine yazmakta olduğum taslak bölüm gelmiş. Neyse ki her bölümün kopyasını world belgesi olarak saklıyorum ki bu durum korkunç bir trajedi olmaktan kılpayıyla yırttı 😅. Bölüm içerisinde hatalar ve olabilir. Rica ediyorum hata görürseniz uyarın. Yeni bölüm sananlardan özür dilerim silinen bölüm tekrar yayımlanmıştır.😇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
y.ö. 123 Herrum/Alabanos
Beyaz şehir; Alabanos, ihtişamına ihtişam katıyordu bugün.
Nebulio'nun mavisi binaların pürüzsüz duvarlarına ve heykellerin mermer kanatlarına can vermişti. Beyaza karışan mavi renk ile yüz binlerce Herraden yeni arfı kutlamak için buraya akın etmişti. Yosesir'den Gawnar'dan hatta Luthan'dan gelen on binler ile Alabanos'ta tarihinde görülmemiş bir kutlama yaşanıyordu.
Bütün gün Hiddum gezegenini gölgede bırakan Herrum'da Nebulio gün boyunca tam tepede durmuş, Herraden halkının mutluluğuna ışık olmuştu. Meydandaki evlerin hemen hemen hepsi boşaltılmış cadde ve sokaklar kalabalıktan payını almıştı. Bir istisna hariç bütün hanelerde leziz yemek kokuları kahkaha seslerine bulanmıştı. O istisnada ise günlerce ağlamaktan göz kapakları şişmiş bir kadın kapalı pencereler ardında pembe bir odada duruyordu.
Tera, Amenia gittiğinden beri her gün yaptığı gibi yavrusunun odasına gitmişti. Yavrusunun bıraktığı gibi kalmıştı burası, toplamamıştı, toplayamamıştı. Her gün yaptığı gibi Amenia'nın eşyalarına şefkatle dokunup yavrusunun kokusunu özlemle içine çekmişti. Zihni ve yüreği öylesine güçsüz kalmıştı ki Tera'nın kendisini toparlaması için bir hafta izin vermişti şifahane. Kızının gönüllü olduğuyla gurur duymak yerine bunalıma girmesini kimseler anlayamamıştı.
Bir hafta boyunca Hern, eşi Tera için Konsey Merkezi'ndeki toplantıları çokça aksatmıştı. Kızından ayrıldığı için yaşadığı hüznü bir kenara bırakıp Tera'ya destek olmuştu. Üstelik Amenia'nın gittiği gün Hern Tera'yı kızının peşinden gitmemesi için zorlukla durdurabilmişti. O gün yanlarında Liena olmasa Tera'yı asla sakinleştiremeyeceğinin farkındaydı Hern.
Arf zamanı kutlamalarına dek hüzün Hernlerin yuvalarını istila etmişti. Bugün dışarıdaki bütün sevinç neşe ve coşkuya rağmen Tera, pembenin canlılığını yitirdiği odadaydı yine. Günler geçtikçe kızının özlemi artıyor bir arf gözünde devleşiyordu. Nasıl geçecekti günler? Ya yavrusunun başına bir şey gelirse? Belki şu anda Hiddarunlar Amenia'ya işkence ediyordu. Hern'in her gece teselli eden sözlerinde de dediği gibi güvende olması için her zamankinden daha çok Alaban'a dualar ediyordu Tera.
Konsey toplantıları sona erince Temsilciler halkı selamlamıştı. Feuro önderliğinde temsilciler sırayla ellerindeki sebzeleri, meyveleri, altın ve değerli taşları Alaban heykelinin önüne taşımışlardı. Ardından her biri teker teker uçarak ellerindeki adakları heykelin gökyüzüne açılan avcuna teslim etmişlerdi. Purpuraların müzikleri eşliğinde dönemin Alba'sı Feuro alnındaki küre rengarenk parlarken yeni arfa girdiklerini ilan etmiş, kutlamaları başlatmıştı.
