Ghost Detective! (COMPLETED)

Chapter 46 [Part 2]

MAMI

Hindi ko alam kung anong gagawin, kung anong sasabihin dahil katulad ng iba, speechless ako at parang nagkaroon ng malfunction sa utak ko nung nakita ko siya. Call us Over-reacting but we were so damn worried about her well-being after what she saw six months ago. It's a one-hundred eighty degree turn of her life...

But now she's here.

"Kayla! Kailan ka pa nakauwi? Bakit ang tagal ? At saka ang daya mo bakit hindi ka man lang nagtext na nakauwi ka na pala?! You don't how how worried sick we were when we learn what happened after t-that event.." Berry grunted, that causes me to be back on my senses.

Nakangiti pa rin siya katulad kanina nung unang nakita niya kami pero may mali eh... yung mata niya. It looks so icy cold at parang walang buhay...

Like she goes back to being her when I first met her. A living and walking dead. At ngayong naoobserbahan ko siya, napansin kong medyo pumayat siya at tama ba ako sa nakikita kong parang nanghihina siya? Sana mali lang ako. There are so many questions that needs to be answered right away pero nanatili lang siyang nakaupo sa inokupang pwesto ni Thomas kanina kaya nakatayo ngayon ang butihing boyfriend ko.

"Okay, I'll answer your questions one by one." Tiningnan niya si Pran na binigyan siya ng tasa ng tsa-a na inabot agad niya at ininom. "Thanks Pranny.." Nginitian lang siya ng sopistikadang babae at umupo na ito sa pwesto kanina. "Okay, your questions.. fire away." She said in a monotone voice. If I didn't knew her baka matakot na ako sa tono ng boses niya. It's cold and stern and somewhat distant.

"Anong nangyari nung araw na yon? Yung totoo, Kayla." Atat na atat na akong malaman ang bagay na iyon dahil talagang nabo-bother ako sa sinabi ni nanay na sumuka daw siya ng dugo habang umiiyak.

Alam kong nasaktan siya sa pinasabog na bomba ni Rodney kaya nga kahit matagal ko nang kaibigan yon hindi ko matanggap na nagawa niyang manloko at makasakit ng tao, let alone hurting a girl so precious from us. The girl sigh heavily like she doesn't want to remember the events six months ago. Pero kalaunan nagsimula na rin siya.

****

KAYLA

Mahirap. Yon ang nararamdaman ko habang inaalala ko yung araw na iyon. Iyong araw kung saan niloko ako ng taong akala ko mahal ako. I fully gave him my trust and my fragile heart but what he did? He torn it into pieces and I don't know how can it be fixed anymore. Tapos kalahati pa ng sakit ay yung mga sinabi naman sa akin ni Leira. Para ngang sobrang coincidence ang nangyari noon eh. Imagine? Leira warned me about Rodney, na lumayo na raw ako dito dahil hindi siya ang para sa akin tapos that same day he also humiliated me in the entire PSA when he dropped the bomb. When he confessed to the entire school that he still love that girl with Leira's face but now I know who she is.

Six Months ago....

Napahawak ako sa dibdib ko dahil hindi ako makahinga at parang may kung anong bumara sa lalamunan ko kaya napapaubo ako para sana ilabas ang barang iyon pero wala naman nangyayari. I am also aware that Leira, in the body of Feli, goes outside to call my parents dahil siguro sa sobrang pag-aalala at pagpa-panic. I was back to normal at the time my crying mom and my worried papa came in and also my Kuya Jerry na siyang nagbuhat sa akin dahil sa sobrang panghihina at pagkatapos noon nawalan ako ng malay.

****

When I opened my eyes all I see is white. White ceiling, white curtain in front of the window and a familiar smell that I hated the most. That hint me of where I am now. "I'm in a hospital.." I blurted to myself.

Saktong uupo na sana ako ay narinig ko ang pinto na malamang bumukas at sumara at nakita ko nalang ang sarili ko na inaalalayan ng isang nurse na blonde ang buhok at nasa late 30s na ang edad. She smiled at me and check her wrist watch. "Hmm, time for the medicine, dear." She softly announced in her american accent.