Zindan

Bölüm-7

Üstüme giydiğim havuç desenli pijamalarımla yatağıma oturmuş, Gizem'in gelmesini bekliyordum. Gizem en yakın arkadaşımdı. Tatlı ve sakin yapılı biriydi. Kendi içimizde cazgır ve yaramaz olsa da dışarıya karşı kesinlikle öyle değildi.

3 ay boyunca görüşememiştik ve arkadaşımı çok özlemiştim. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi ve bu sayede annemin ikinci kızı olmuştu.

Ha bu arada dün gece Bodrum'dan dönmüştük. 3 gece öncesini hatırlamak dahi istemiyordum. Tolgay'ın pişkin tavırları ve evimizin yakınlarına taşınacak olmalarını şuan için rafa kaldırmıştım.

Çalan zille yerimden kalktım. Merdivenlerden ikişer üçer inerken bağırarak kapıyı açtım.

"Hoşgeldinnn!"

Gizem sevinç çığlığı atarak bana sarıldı. Kızın kokusunu bile özlemiştim.

"Çok özledim Bade seni, 3 ay boyunca İzmir bana dar geldi."

Gizemden ayrıldım. Dalgalı kahve saçlarını dağınıkça toplamıştı. Dizine kadar gelen şortu ve v yaka tişörtü ile sıradandı. Bize yatıya gelmişti ve gece boyunca dedikodu yapacaktık.

"Bende kızım ya, neyse ki okullar açılıyor. Okulların açılacağına bu kadar sevineceğim aklıma gelmezdi."

Gizem sırtındaki çantayı çıkardı ve girişte bulunan askılığa astı.

"Ağzından yel alsın, okul özlenir mi kızım?"

Haklı olsa da Gizem için okulu özlemeye değerdi. Gizemi çok seviyordum ve ne olursa olsun birbirimizi bırakmayacaktık.

Parmaklarımı büktüm ve hafif tombul yanağı sıktım.

"Sen varsan özlerim."

Koluma vurdu ve yanağını ovuşturdu.

"Şu yanaklarımla alıp veremediğin ne?"

Kıkırdadım. "Çok tatlılar kızım ben ne yapayım?"

Gözlerini kıstı ve sinirle yanımdan geçti. Gizem zayıf bir kız olsa da yanakları bedenine göre tombuldu. Bu ona ayrı bir hava katsa da Gizem bir türlü yanaklarıyla barışamamıştı.

Mutfağa girdim ve abur cuburları alıp odama çıktım. Gizem yatağıma uzanmış benim telefonumu karıştırıyordu. Benim geldiğimi görünce dudaklarını büzdü ve telefonu elinde salladı.

"Ciddi misin?"

Abur cuburları masanın üstüne bırakıp Gizem'in yanına oturdum.

"Ne oldu?"

Telefonun ekranını gözüme sokarcasına uzattı. Elinden aldım ve ekrana baktım. Çağrı'la konuşmalarımızı okumuştu. Mesajların çoğunda Çağrı bana iltifatlar yağdırırken bende bol bol gülen emojilerden atmıştım.

Çağrı ile restoranda karşılaştığımızdan beri konuşuyorduk. Muhabbeti iyi olsa da bana göre birisi değildi.

Gizem yatakta yüzü koyun uzandı ve kollarını bükerek çenesine yasladı.

"Çocuk resmen sana yürüyor kızım."

Gizem söylemeseydi anlamayacaktım. Çağrı denizde tanıştığımız günden itibaren benimle ilgilenmişti. Hareketleri, konuşması ve tavırlarıyla benle ilgilendiğini resmen ilan etmişti.

"Ne var bunda, ilk değil ya."

Gizem gözlerini pörtletti.

"Salak mısın kızım? Bu çocuk çok iyi, bir şans ver bence."