Nothing But Trouble(BxB)COMPLETED✔

Chapter 25

I'll try harder to make a sweet scene..

(KHALIL)

'Good morning!Manong bert'siya ring bati nito sa akin.Saka diretsyong tumungo sa elevetor para pumanhik papuntang opisina.

Tatlo kaming nasa loob nito ng makapasok ako.Ang iba ay sa ibang department.Nagkangitian kami.Magkakakilala na rin kasi kami.

Habang umaandar ang elevator pansin kong pakurap kurap ang ilaw nito.Weird pero ayoko naman pangunahan ng kaba.Nakakahiya sa mga babaeng kasama ko sa loob!

Mabuti naman ay nakarating kami sa kanya kanyang palapag na aming patutunguhan.Hay salamat!

Naabutan kong tila na papraning ang kaibigan kong si marg sa pagkukwento sa mga katrabaho namin.

'Hoy babae anong ganap at makakwento wagas?'bungad ko matapos ibaba ang bag sa lamesa ko.'Wow ang appearance ha!blooming ka ngayon beks!Naulanan ka na ba at ganyan ang awra natin'inismiran ko lang ito

'Anyway,eto nga kinukwento ko yung happenings na nangyari sa bar.Lam mo beks ang ganda ng voice ni fafa este ni boss.Sayang wala yung presence mo.Tsk!tsk!'

'Che!alangan unahin ko pa yun kesa sa birthday ng kapatid ko.'

'Ay,may point ka dyan.Sorna.Sayang kase hindi mo siya nakitang magperform.Lalo na yung pagkavocalist niya.Shet na malagkit!nakakalusaw yung mga tingin niya.'

Nauumay naman ako sa mga pinagkukwento nito.Kaya minabuti ko ng buksan ang computer ko at bumutingting ng kung ano.Mabuti na lang at marami kaming nandito at hindi niya pansin ang pagbusy busyhan ko sa lamesa.

'Kaya lang may dumating na babae.Bagay naman sila kasi maganda naman siya ang kaso...'narinig kong sambit nito.

'Ang kaso?'singit ng katabi nito.

'Ang kaso mas may chemistry kami kesa sa kanila.'Wow ha!Mas upgraded ang pagiging ilusyonada.2.0 version

Tawanan ang lahat.

'Sweet sila infairness!'dagdag pa nito.

Siya kaya o siya na kaya yung tinutukoy niya?

Nagmamadali akong pumasok muli sa elevator pinapapaabot kasi sa akin yung ibang papeles galing sa head ng dept namin.Ikaanim na palapag ang siyang pupuntahan ko samantalang nasa pangalawang palapag naman kami.

Nasa ika apat na nang biglang may pumasok.Nagkataong mag isa lamang ako kaya agad akong tumabi para bigyan siya ng espasyo para sa pagpasok.

Subalit hindi ko inaasahan na muli ko na naman siyang makakaharap.

Napangiti siya ng ako ay makita.Hindi ko alam kung babatiin ko ba sya o hindi.At sa palagay ko hindi ko rin iyon magagawa.Parang umurong yata ang dila ko dahil sa tensyon na nabubuo sa aking isip at kaba sa aking dibdib.

Tahimik.

Tanging tunog ng paggalaw nang elevetor ang pumapailang.Pero ang mas kinatakot ko ay ang bigla muling pagkurap ng ilaw mula sa kinalalagyan namin.Wag naman sana!