El Gobernador General De Mi Corazón

Kabanata 17

NAGSIMULANG mailang si Choleng sa kanyang sarili sapagkat sila ni Lucas ang kabisera ng pansin ng mga taong naroroon sa malawak na sala mayor. Kung ano-anong mga papuri ang natatanggap ni Lucas ngunit sa loob-loob niya ay naiinis siya sa binata. Dinala lamang marahil siya roon ni Lucas sa birthday party na iyon upang gawing pananggala sa kababaihan na lumalapit sa kanilang puwesto. Sa tuwing sasabihin ni Lucas na siya ang kasintahan ay nakaririnig siya ng kapaklaang mga komento mula sa ibang panauhin na may lihim na pagtatangi sa binata.

"Buong akala ko pa naman ay pagkaganda-ganda ng kasintahan ng Gobernador-Heneral. Hitsura naman pala siyang tagapagsilbi gaya ng kanyang muchacha."

"Napakalayo sa inaasahan natin ang magiging hitsura ng kanyang kasintahan. Mas ibig ko pang si Lolita ang maging kasintahan ng Gobernador-Heneral."

"Ako man ay sumasang-ayon sa iyong mga sinabi. Isang magandang insulares si Lolita habang ang babae namang iyan ay hindi ko mawari kung saang estado ba siya nabibilang."

"Eh, kung batuhin ko kaya kayo ng suot kong bakya? 'Tapos pagandahan tayo." Naiinis at nanghahamon na bulong ni Choleng sa kanyang sarili na hindi naman nakaligtas sa pandinig ni Lucas.

"Binabalaan kita, Maria. Huwag kang gagawa ng anumang gulo rito." Mahina lamang ang pagkakasabi nito ngunit nasa himig ang pagbabanta.

"Nilalait nila ako!" She hissed.

Humigpit rin ang pagkakaabrisiete ni Choleng sa braso ni Lucas sa labis niyang pagkaasar sa kanyang mga basher.

"Narinig mo ba ang sinabi ng grupo ng mga impaktang 'yon doon?" Isinenyas pa ni Choleng ang kanyang ulo sa direksyon ng kababaihan na kanilang nilagpasan. "Napagkamalan na naman akong tagapagsilbi at papayag ka ba na lait-laitin ng mga bruhang 'yon ang kasintahan mo? Ipagtanggol mo kaya ako sa kanila hindi iyong pinababayaan mo ako."

"Hayaan mo na lamang sila. Magsasawa rin ang mga iyan." Payak nitong komento sa kanyang hinaing.

"Pero kasi─"

"Gobernador-Heneral Rueda!" Isang masiglang pagbati ang natanggap ni Lucas mula sa babaeng Espanyola na sumalubong sa kanilang dinaraanan. "Mabuti naman at nakarating ka sa kaarawan ng aking unica hija."

Maganda at mestiza ang babaeng ginang. Matangos din ang ilong, maputi, at matangkad. Maganda rin ang suot nitong Victorian gown at kumikinang din ang mga sikuwensiyang nakadikit sa kasuotan. Batay sa ayos ng ginang, masasabi ni Choleng na mahilig sa magagarbong kasuotan ang babaeng bumati kay Lucas.

"Buenas tardes, Donya Chiquita." Magalang na pagbati naman ni Lucas. "Hindi ko ugaling hindi tumupad sa mga sinabi kong pangako."

"Matutuwa ang aking anak kapag ikaw ay kanya nang nakita. Sa ngayon ay nasa loob pa siya ng kanyang silid at inaayusan pa. Batid mo naman, kaarawan niya ngayon kaya ibig kong siya ang maging pinakamagandang dilag sa lahat ng kababaihang naririto sa aming hacienda." Buong pagmamalaking sambit ng ginang.

Si Choleng naman ang binalingan ni Donya Chiquita. Tumaas pa ang isang kilay ng ginang matapos siya nitong pasadahan ng tingin mula ulo hanggang saya.

"Ikaw na ba ang sinasabi ng mga tao na kasintahan ng Gobernador-Heneral?" May katarayan ang katanungan sa kanya ng ginang. Halata rin sa tono ng pananalita na hindi naiibigan ng Donya ang kanyang presensiya.

"Ah, opo. Ako po si Maria—"

Marahang itiniklop ni Donya Chiquita ang mamahalin nitong pamaymay. Ang payak na kumpas na iyon ni Donya Chiquita ay isang senyales na walang interes ang ginang na mabatid ang pangalan ni Choleng o kahit na ano tungkol sa kanya.