The Return of ABaKaDa (Published)

Chapter 24

Hindi namin alam ni Divine kung paano kokontakin ang tito niya. Oras na ng aming klase ngayon pero wala pa kami sa aming silid-aralan.

"Morixette, kung gusto mo talagang mailigtas natin si Tito, kailangan nating lumiban sa klase." Bungad ni Divine habang naglalakad kami.

"Okay lang naman sa akin, buhay ang nakasalalay dito. Pero paano tayo makakalabas dito sa school?" Tanong ko.

Napahinto kami bigla. "Doon tayo sa likod ng school." Mungkahi ni Divine at hinila niya ako papunta roon.

Naalala kong bigla sina Jerwel at Thirdy, baka nag-aalala sa amin ang dalawang iyon dahil hindi kami nakapasok.

Pagkarating namin doon, kinausap ko kaagad si Divine.

"Divs, baka hinahanap tayo ng dalawang mokong. Hindi tayo nagpaalam sa kanila." Ayuda ko.

"Morx, wala ka dapat ipag-alala. Tinext ko na sila." Aniya.

"Okay. Pero ano ang gagawin natin dito ngayon? Paano tayo makakalabas?" Tanong ko habang nagkakamot ng ulo.

"Nakikita mo yung bakod na iyan?" Tanong niya habang nakaturo rito.

"Don't tell me na gagawin natin ang over the bakod thing?" Nakabusangot kong tanong.

"Well, you're right." Pagsang-ayon niya.

"Eh? Paano? Hindi ko kaya!" Pagmumuryot ko.

"Huwag ka nang mag-inarte pa. Kaya mo iyan!" Giit pa niya.

Nagpapadyak ako sa sahig na parang bata habang nakakunot ang noo. Hindi kasi ako bulugan na kagaya niya.

"Tumatakbo ang oras. Kailangan na nating kumilos." Aniya.

"Oo na!" Sambit ko kahit labag sa aking kalooban.

Padre Santiago's POV

Ang sarap maging pari, dito sa simbahan ay para akong hari. Utos dito, utos doon. Naging masagana ang aking buhay simula nung maging pari ako. Hindi ko na kailangan pang magpakahirap dahil ibinibigay na ng mga tao ang lahat ng aking pangangailangan.

Minsan, napapaisip din ako dahil sa mga anumalyang ginagawa ko. Nakakakonsensiya rin minsan dahil naturingan pa akong pari para ipaalam sa mga tao ang nais ipagawa sa kanila ng Diyos.

Pangaral ako nang pangaral sa mga tao pero ako mismo, hindi ko nasusunod ang nais ipagawa ng Diyos. Madalas, ako pa ang sumusuway sa lahat ng nais Niya.

Dumating sa point na marami na akong nilolokong tao. Halos ako na ang sambahin nila imbes na ang Panginoon. Masyado akong nagpapakasilaw sa yaman at kapangyarihan. Tuwang-tuwa ako kapag sinasamba at niyuyukuran nila ako. Hindi ko alam, masyado na akong nagiging gahaman.