The Return of ABaKaDa (Published)

Chapter 90

Naghihintay ako na hawakan niya ako pero hindi ko naramdaman ang pagdampi ng kaniyang kamay sa akin. Nang imulat ko ang aking mga mata, kinuha niya ang plastik na hawak ni Miss Izzy na naglalaman ng mineral water at ensaymada saka naglakad papalayo.

Masaya niyang binuksan ang inumin at lumagok kaagad dito na para bang uhaw na uhaw. Kinain naman niya ang tinapay na para bang isang linggong hindi nakakain.

Nanlupaypay ako sa riles dahil iyon lang pala ang pakay sa amin ng taong grasa.

"Miss Izzy, diyan ka lang! Huwag ka pong kikilos!" giit ko nang mapagtanto kong nag-aagaw buhay siya.

Kaagad akong nagtatakbo papalayo para humingi ng tulong.

Kaagad akong pumunta ng clinic. Hapong-hapo, pawis na pawis, na para bang hinabol ako ng limang aso sa sobrang pagtagaktak ng aking pawis.

Makalipas ang ilang minuto, nakarating din kami sa kinaroroonan ni Miss Izzy. Sa kasamaang palad, wala na itong buhay nang madatnan namin. Kaagad namang rumispunde ang mga kasama ko para kuhanin ang katawan ng biktima.

---

Bigo na naman ako sa misyon ko. Wala akong sigla nang aking tunguin ang aming silid.

Ako lamang ang taong narito ngayon kaya malata akong naupo sa aking upuan at sumubasob sa aking desk.

Ilang buhay pa ba ang masasayang nang dahil sa kapabayaan ko? Bakit ba kasi ang hirap sumagip ng buhay? Hinang-hina na ako.

Nagpapadyak pa ako ng aking paa sa sahig dulot ng inis at lungkot. Ilang saglit pa, nagliwanag na naman ang libro.

Mabuti na lang at busy ang mga kaklase ko at hindi nila naisipang tumambay sa aming silid kaya kaagad ko namang inilabas ang aklat sa loob ng aking bag at binasa ang mensahe nito.

Hindi ka nagtagumpay. Sumalangit nawa ang kaniyang buhay.

Kaagad ding lumipat sa sumunod na pahina ang libro.

Alphabeto: Ra

Mensahe: Huwag tatakbo nang 'di maasinta ang puso mo

Kamatayang ipinataw: Rail

Dapat pala inalala ko ang mensahe ng ABaKaDa na hindi pala kami dapat tumakbo para hindi mapahamak si Miss Izzy. Hindi naman pala masama ang taong grasa na humabol sa amin.

Pero kahit na, sino bang hindi matatakot at hindi mapapatakbo kung hahabulin ka ng taong grasa na kagaya no'n? Sadyang matalino ang ABaKaDa kaya lagi niya akong naiisahan. Sa susunod, kailangan ko nang paganahin ang utak ko.

Mayamaya pa, lumipat na naman sa sumunod na pahina ang libro at isang mensahe ang ibinigay nito.