Delikanlı

62. Bölüm "Baba oluyorsun..."

Hayallerimiz vardı bizim, herkesin kurduğu o toz pembelerden oluşan hayaller...Çok mutlu olacaktık mesela, içinde çocuklarımızın olduğu huzur dolu bir evimiz olacaktı. Her sene kendimize bir şeyler katıp bir sürü şehiri gezecektik. Dünyayı keşfedecektik...

Onlar olmasada olurdu...Peki ya karnımdaki bebeğim? Bir hayalimiz daha gerçekleşti derken şimdi ölümle burun buruna durmuştuk. İçimde bizden bir parça taşıyordum ama bugün onu kaybedecek olmam benim canımı şimdiden alıyordu..Birisi boğazıma sımsıkı sarılmış, nefesimi kesiyordu.

Bu kadar mıydı miniğim? Seni daha yeni öğrendim, hemen ayrılacak mıyız anneciğim? Baban daha seni görecekti.

Babanın daha varlığından bile haberi yok...

Yanağımdan usulca bir yaş daha süzüldü. İkimizde silahları bir köşeye atmış, ölümümüzü bekliyorduk..Araf'ın kucağında bir bebek misali kıvranmış başımı göğsüne yaslamıştım. Bir eli saçlarımdan bir an olsun ayrılmazken diğer eli sanki bebeğimizin varlığından habermiş gibi karnımın üzerinde duruyordu.

"Seni seviyorum yarım," diye fısıldadığında başımı yavaşça ona doğru çevirdim.

"Seni ilk gördüğüm gün tamam dedim, bu kadın benim sonum olacak. Sen bana sonun değil başlangıcın olacağım demiştin ya Dila'm....Sen benim hem başlangıcım, hem sonumsun. Son nefesimi bile seninle, senin kollarında vereceğim.
Şimdi burada seninle-"

Dudaklarından bir hıçkırık daha firar ettiğinde acıyla ıslak kirpiklerimi birbirlerine sıkıca kenetledim. Sevdiğim adamın dudaklarından firar eden  hıçkırıklar bir bir kalbime bir hançer gibi saplanıp durdu...Titreyen dudaklarımı birbirine sıkıca bastırdım.

Allahım bu acı ne zaman bitecekti...

Bizi neyle sınıyordun Allah'ım...Yalvarırım bebeğime kavuşmama izin ver...Yalvarırım..

"Senin gözlerini ilk gördüğüm gün gözlerinin gökyüzüm olacağını hiç düşünmemiştim." diyerek usulca dudaklarına doğru yanaştığımda bir elim yanağını naifçe okşadı. Gözlerini bir an olsun benden ayrılmazken yanağının usulca elime bastırdı.

"Araf kozcu...Kalbime öyle bir düştün ki, gelişinle dünyam güzelleşti. Seni seviyorum, seni çok seviyorum Araf. İyi ki benim delikanlımsın, iyi ki benim kocamsın, son nefesimde bile seninleyim, bu böyle güzel ki...Bu öyle güzel ölüm ki benim için."

"Biz bir destan olacağız, Delikanlıyla deli hatunun aşkı destan olacak.." diye fısıldadığımda gözleri acı çeker gibi kısıldı.

"Bizim aşkımız destan değil sonsuz olmalıydı."

Konuşma böyle sevdiğim. Konuşma ki canım daha da çok yanmasın, konuşma...Ellerimle yanaklarını kavrayarak bana dönmesini sağladım. Son kez, son kez veda ettim dudaklarına.

Son kez kana kana içtim dudaklarını.

Son kez, nefesini nefesimde hissettim..

Gözlerim usulca bombaya kaydı.

Son on dakika..

Zorlukla yutkunurken Araf usulca alnını alnıma yasladı. Elim istemsizce karnımda duran eline giderken gözlerimi kapatarak titrek bir nefes soludum.

Özür dilerim bebeğim...

Özür dilerim sevgilim, senden bebeğimizi sakladığım için çok özür dilerim.

Ölümümüze son on dakika kalmıştı. 

"Sana aşığım." diye fısıldadığında dudaklarımdan bir hıçkırık firar ederken titreyen dudaklarıma inat hafifçe gülümsedim.